طراحي مدل كارآفريني زنان مبتني بر راه اندازي كسب وكارهاي الكترونيكي

هدف از اين تحقيق، شناسايي عوامل موثر بر كارآفريني زنان مبتني بر راه اندازي كسب و كارهاي الكترونيكي و در نهايت ارائه الگو در اين زمينه است. اين پژوهش از نوع اكتشافي و با رويكرد كيفي و با بكارگيري استراتژي نظريه داده بنياد اجرا شد. جامعه مورد پژوهش شامل كارآفرينان زن فعال در شبكه هاي اجتماعي بودند. ابزار جمع‌آوري داده ها مصاحبه نيمه ساختاريافته بوده و به منظور گردآوري داده‌ها با به كارگيري روش نمونه‌گيري هدفمند، 17 نفر از زنان كارآفرين در كسب وكارهاي الكترونيكي انتخاب شدندكه در مصاحبه چهاردهم اشباع نظري حاصل شد. براي اطمينان از روايي و پايايي داده ها بررسي‌هاي لازم شامل اعتبارپذيري، انتقال‌پذيري، تاييدپذيري و اطمينان‌پذيري صورت گرفت. سپس كدگذاري باز، محوري و انتخابي با استفاده از نرم افزار MAXQDA10 انجام گرفت. نتايج پژوهش منجر به شناسايي 291 شاخص و 31 مقوله فرعي و 12 مقوله اصلي شد كه در قالب مدل پاردايمي شامل كارآفريني الكترونيكي زنان به عنوان مقوله محوري و عوامل علّي (عوامل خانوادگي و عوامل فناورانه)؛ عوامل زمينه‌اي (عوامل اجتماعي_فرهنگي، عوامل قانوني، عوامل اقتصادي و آموزش)؛ شرايط مداخله‌گر (عوامل فردي)؛ راهبردها (تدوين برنامه بازاريابي، طراحي ارزش پيشنهادي و رفع موانع كسب و كار) و پيامدها (رشد كسب و كار الكترونيكي) عوامل موثر بر كارآفريني زنان براي راه‌اندازي كسب وكارهاي الكترونيكي را انعكاس مي‌دهند. اين نتايج گوياي آن است كه كارآفرينان زن بايد براي رشد و توسعه كسب و كار الكترونيكي خود راهبردهايي مانند تدوين برنامه بازاريابي، طراحي ارزش پيشنهادي و رفع موانع فردي و محيطي كسب و كار را مورد توجه قرار دهند.