ﻣﺪﮔﺮاﯾﯽ و ﻧﺰاع ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺪن ﻋﻤﻮﻣﯽ (ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ: ﻧﺴﻞ ﺟﻮان شهر سنندج)

هدف اين نوشتار مطالعۀ كيفي سبك‌هاي جديد مُدگرايي در پوشش به‌عنوان يكي از اصلي‌ترين ميدان‌هاي نزاع بر سر بدنِ عمومي در فضاهاي همگاني است. سوژه‌هاي مورد مطالعه از ميان دختران 14 تا 30 سال شهر سنندج انتخاب شده‌اند كه پرسه‌زني در فضاهاي همگاني را به‌عنوان فعاليت معمولي خود معرفي نموده‌اند. داده‌ها از طريق مصاحبۀ فردي گردآوري و از طريق تحليل مضموني تفسير شده‌اند. طبق نتايج تحقيق، شش مضمون اصلي از داده‌ها قابل استنتاج است: نقش دوگانۀ مُدگرايي در افشاسازي/ پنهان‌‌سازي هويت؛ انتخاب مُد جايگزين به‌عنوان راهي براي پس‌زدن رمزگانِ سنتيِ پوشش؛ كاركرد مُد در بازتوليد دوگانۀ تمايز/ ادغام؛ استفاده از سبك‌هاي مُدگرا براي نمايش پرستيژ و گشودگي فردي؛ مُدگرايي راهي براي تصرف فضاها؛ و جايگاه محوري مُدگرايي در منازعۀ بدن خصوصي/ بدن عمومي. ترسيم شبكۀ مضامين و خرده‌مضامين همبستۀ آن‌ها بيان‌گر آن‌ است كه براي دخترانِ جوان، پرسه‌زني در فضاهاي همگاني، پيروي از سبك‌هاي جديد پوشش، تصرف فضاها، متمايزكردن خويش از نسل قديم، و تلاش براي مديريت بدن خود در فضاهاي عمومي جملگي اجزاء به‌هم‌پيوستۀ شكلي از زيستن هستند كه مي‌توان ذيل مقولۀ هسته‌اي «نمايش عمومي وجه مطلوبي از بودن» آن را نا‌مگذاري كرد. بدين‌سان، استفادۀ دخترانِ جوان از سبك-هاي جديد لباس درست در لحظه‌اي كه به‌قصد نماياندن هويتي جديد انجام مي‌شود عملاً حكم انتخاب نوعي مُد جايگزين براي سرپيچي از قواعد قديمي پوشش را دارد. همين كنش، هم‌زمان، آن‌ها را قادر مي‌سازد خود را درمقام اعضاي يك خرده‌فرهنگ از فرهنگ كلي متمايز كنند و پرستيژ، شكوه، انعطاف و آراستگي خود را به نمايش بگذارند.