بررسي تأثير القاي داخل رحمي پلاسماي غني از پلاكت اتولوگ بر رشد آندومتر در سيكل‌هاي انتقال جنين فريز شده

پيش‌زمينه و هدف: مطالعات مداخلاتي در مورد اثر پلاسماي غني از پلاكت در بيماران با شكست مكرر لانه‌گزيني (RIF) كه يكي از مهم‌ترين عوامل محدودكننده در درمان بيماران نابارور است، كافي نيست؛ بنابراين اين مطالعه باهدف تعيين تأثير تلقيح پلاسمايي غني از پلاكت داخل رحمي (PRP) اتولوگ بر ضخامت آندومتر در بيماران RIF در سيكل‌هاي انتقال جنين فريز شده و در شرايط آزمايشگاهي انجام گرفت. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مداخله‌اي درمجموع 20 زن كه سيكل انتقال جنين آن‌ها به دليل عدم رشد مناسب آندومتر، كنسل شده يا شكست لانه گزيني مكرر داشته‌اند، تحت مطالعه قرار گرفتند. در افراد موردمطالعه PRP به‌صورت داخل رحمي تجويز شد و 72 ساعت بعد از تزريق، مجدداً سونوگرافي انجام و ضخامت آندومتر با سونوگرافي داپلر بررسي شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 18 تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين ضخامت آندومتر در روز 10 منس، mm 1.46± 6.80، ولي 72 ساعت بعد از اولين PRP، mm 2 ± 8.09 به دست آمد. ميانگين اختلاف افزايش ضخامت آندومتر mm 0.53 ± 1.28 بود (0.02 P). واسكولاريته آندومتر 72 ساعت بعد از تزريق PRP در 9 نفر (45 درصد) خوب و 11 نفر (55 درصد) متوسط بود. HCGβ دو هفته بعد از انتقال جنين در 9 نفر (45 درصد) مثبت و در 11 نفر (55 درصد) منفي بود. بحث و نتيجه‌گيري: استفاده از PRP اتولوگ باعث افزايش معني‌دار در ميانگين ضخامت آندومتر، بهبود واسكولاريته، افزايش ميزان بارداري و از همه مهم‌تر افزايش تولد زنده مي‌شود.