شماره ركورد :
1325985
عنوان مقاله :
تأثير يك دوره تمرينات مقاومتي همراه با محدوديت جريان خون بر سطوح IL-6، IgA و TNF-α در جودوكاران
پديد آورندگان :
نصرتي هشي ، علي دانشگاه محقق اردبيلي , بلبلي ، لطفعلي دانشگاه محقق اردبيلي , انوشيرواني ، سجاد دانشگاه محقق اردبيلي , فرضي‌زاده ، رضا دانشگاه محقق اردبيلي
از صفحه :
661
تا صفحه :
675
كليدواژه :
ايمونوگلوبولين A , اينترلوكين-6 , جودوكار , تمرينات كاتسو , تمرين مقاومتي , فاكتور نكروز تومور-آلفا
چكيده فارسي :
پيش‌زمينه و هدف: سيتوكين‌ها گروهي از پروتئين‌ها هستند كه نقش اصلي را در پاسخ‌هاي التهابي به محرك‌هاي پاتولوژي مانند التهاب و آسيب بافتي ايفا مي‌كنند. همچنين ايمونوگلوبين A اصلي‌ترين طبقه آنتي‌بادي‌هاي موجود در بدن است كه طي فعاليت‌هاي جسماني دستخوش تغيير مي‌شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسي تأثير يك دوره تمرينات مقاومتي همراه با محدوديت جريان خون بر سطوح اينترلوكين 6 (IL-6)، IgA و TNF-α در جودوكاران بود. مواد و روش كار: روش پژوهش حاضر از نوع مداخله‌اي (نيمه تجربي) بود. جامعه آماري پژوهش حاضر را ورزشكاران جودوكار مرد شهر تهران تشكيل دادند. 30 مرد جودوكار به روش نمونه‌گيري در دسترس و به‌طور تصادفي در 2 گروه، تمرين با محدوديت جريان خون به‌عنوان گروه اول و تمرين بدون محدوديت جريان خون به‌عنوان گروه دوم تقسيم شدند. قبل از اجراي برنامه‌هاي تمريني، براي تعيين غلظت سرمي شاخص‌هاي IL-6، IgA و TNF-α نمونه‌هاي خوني گرفته شد و به روش الايزا اندازه‌گيري شدند. تمرين مقاومتي همراه با محدوديت جريان خون شامل شدت 30% يك تكرار بيشينه همراه با فشار كاف (دور ناحيه پروگزيمال بازو) بود. ايجاد محدوديت جريان خون حدود 120 تا 160 ميلي‌متر جيوه در نظر گرفته شد كه به فشار سيستولي هر فرد بستگي داشت. براي گروه تمرين مقاومتي سنتي (بدون انسداد عروق) تمرين با شدت 75% يك تكرار بيشينه انجام شد. براي مقايسه بين گروهي از آزمون كوواريانس چندمتغيره و براي مقايسه درون‌گروهي از آزمون تي وابسته در سطح معني‌داري 0.05 P استفاده شد. يافته‌ها: نتايج مقايسه بين گروهي نشان داد IL6 (P=0.023), TNF-α (P 0.001) و IgA در دو گروه تمرين مقاومتي همراه با محدوديت جريان خون و مقاومتي سنتي اختلاف معني‌داري داشت. نتايج مقايسه درون‌گروهي نشان داد IL6 (P 0.001), TNFα (P = 0.003) و IGA (P = 0.027)در گروه تمرين مقاومتي همراه با محدوديت جريان خون در مرحله پس‌آزمون در مقايسه با پيش‌آزمون كاهش معني‌داري داشت. همچنين IL6 (P 0.001) و TNFα (P 0.001) در گروه تمرين مقاومتي سنتي در مرحله پس‌آزمون در مقايسه با پيش‌آزمون كاهش معني‌داري داشت. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج تحقيق مي‌توان نتيجه گرفت كه يك دوره تمرين مقاومتي سنتي و تمرينات مقاومتي به همراه محدوديت جريان خون توانسته منجر به كاهش سطح TNF-α و IL-6 شود، كه نشان از بهبود شاخص التهابي است. همچنين تمرينات مقاومتي به همراه محدوديت جريان منجر به كاهش IgA شده است كه نشان از تضعيف سيستم ايمني است. طبق يافته‌هاي اين مطالعه ازنظر آسيب‌شناسي دستگاه ايمني، صدمات و التهاب‌هاي عضلاني، پيشنهاد مي‌شود، برنامه‌هاي تمريني مقاومتي شديد حذف‌شده و برنامه‌هاي تمريني مناسب ازجمله تمرينات مقاومتي به همراه محدوديت جريان خون با شدت متوسط براي ورزشكاران تدوين شود.
عنوان نشريه :
مطالعات علوم پزشكي
عنوان نشريه :
مطالعات علوم پزشكي
لينک به اين مدرک :
بازگشت