بررسي تاثير زمان تماس، نوع عصاره‌گير و نسبت خاك به عصاره‌گير در اندازه‌گيري مقدار گچ به روش استون

گچ در خاك هاي نواحي خشك و نيمه خشك به‌عنوان جزء اصلي خاك برخي از رفتارهاي فيزيكي و شيميايي خاك را تحت تاثير قرار داده و  به دليل اثرات منفي بر اراضي كشاورزي و رشد گياه، اندازه گيري دقيق غلظت آن براي مديريت اراضي گچي بسيار حائز اهميت است. بنابراين طي پژوهشي آزمايشگاهي برخي عوامل موثر بر اندازه گيري گچ به روش استون شامل زمان تماس، نسبت خاك به آب و عصاره گير هاي مختلف مطالعه شدند. نتايج نشان داد كه انحلال گچ در خاك هاي گچي مصنوعي واكنشي سريع بوده و قسمت عمده گچ موجود در نمونه در مدت زماني كمتر از 0.5 ساعت حل شد. عصاره گيري گچ در نسبت هاي بالاي خاك به آب (200:1) باعث كم برآورد در اندازه گيري گچ گرديد. بطوريكه مقدار گچ اندازه گيري شده در زمان 0.5 ساعت در نمونه هاي 10، 20، 30، 40، 50، 60، 70، 80 و 100 درصد گچ به ترتيب 1، 3.5، 9.6، 11.0، 22.4، 29.3، 39.6، 47.5 و 57.8 درصد نسبت به مقدار واقعي گچ در نمونه كمتر برآورد شد. كاهش نسبت خاك به آب به نسبت 400:1 باعث بيش برآورد بين 10 - 50 درصد گچ در نمونه هاي با گچ كمتر از 50 درصد گرديد. محلول هاي نمكي NaCl، KCl و MgCl2 حلاليت گچ را افزايش داده و باعث جبران كم برآورد در اندازه گيري گچ بخصوص در نسبت 200:1 گرديدند. محلول هاي نمكي در نسبت پايين خاك به آب (400:1) در خاك هاي طبيعي باعث بيش برآورد مقدار گچ  شدند. هدايت الكتريكي (EC) µS/cm 1000 در محلول نهايي بعنوان EC بحراني در اندازه گيري گچ بدست آمد. براساس نتايج بدست آمده، استفاده از آب مقطر بعنوان عصاره گير، زمان تماس 0.5 ساعت و نسبت خاك به آب متغير براساس محتواي گچ براي حصول EC كمتر از µS/cm 1000 بعنوان شرايط بهينه براي اندازه گيري گچ به روش استون توصيه مي گردد.