رويكردهاي زيست‌شناسي محاسباتي و بيوانفورماتيك براي شناسايي ژن‌هاي كليدي در سندرم تخمدان پلي ‌كيستيك: يك مرور سيستماتيك

پيش‌زمينه و هدف: سندرم تخمدان پلي‌كيستيك (PCOS) شايع‌ترين بيماري غدد درون‌ريز زنانه است و اغلب باعث ناباروري زنان در سنين باروري مي‌شود. اين سندروم شامل ژن و پروتئين‌هاي مختلف، مسيرهاي متعدد و فرآيندهاي پيچيده ترشح هورمون است. ازاين‌رو، پاتوژنز PCOS را نمي‌توان با يك عامل توضيح داد. استفاده از زيست‌شناسي محاسباتي و اوميكس‌ها شامل ژنوميكس، ترانسكريپتوميكس، پروتئوميكس و متابولوميكس مي‌توانند روش‌هاي سريع و مؤثرتري براي مطالعه پاتوژنز بيماري‌هاي پيچيده مثل PCOS ارائه دهند. روش كار: در اين مطالعه جهت يافتن مقالات مرتبط پايگاه‌هاي اطلاعاتي PubMed، Google Scholar و Science direct بدون محدوديت زماني و با استفاده از كليدواژه‌هاي Polycystic Ovary Syndrome،Computational Biology، Protein-Protein Interaction، Network Biology و Pathways analysis در بازه زماني 3 ساله مورد جستجو قرار گرفتند. يافته‌ها: تاكنون پايگاه‌هاي داده مختلفي براي ذخيره اطلاعات، ميانكنش‌هاي پروتئيني، شبكه‌ها و مسيرهاي زيستي مربوط به انسان طراحي‌شده و در اختيار عموم قرار گرفته است. سه پايگاه داده PCOSBase، PCOSKB و PCOSDB مخصوص سندروم تخمدان پلي‌كيستيك ابداع شده است. بحث و نتيجه‌گيري: ازآنجاكه مكانيسم‌هاي مولكولي سندروم تخمدان پلي‌كيستيك هنوز به‌طور كامل شناخته نشده است براي درك اين سندروم نياز است علاوه بر نتايج آزمايشگاهي با استفاده از پلتفرم‌هاي اوميكس، زيست‌شناسي محاسباتي و ابزارهاي بيوانفورماتيك ميانكنش بين پروتئين‌ها و مسيرهاي درگير در آن شناسايي شود.