فاكتورهاي مؤثر در پيش‌آگهي نوتروپني تب‌دار در كودكان مبتلا به لوسمي لنفوبلاستيك حاد

پيش‌زمينه و هدف: نوتروپني تب‌دار يكي از عوارض شايع شيمي‌درماني در كودكان مبتلا به بدخيمي است. در اين مطالعه سعي شده است فاكتورهاي مؤثر در پاسخ به درمان بيماران مبتلا به نوتروپني تب‌دار موردبررسي قرار گيرد. با استفاده از اين فاكتورها مي‌توان تحليل بهتري در مورد شدت عفونت بيماران داشت و در انتخاب آنتي‌بيوتيك مناسب كمك‌كننده خواهد بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي كودكان مبتلا به لوكمي لنفوبلاستيك حاد كه در طي 10 سال گذشته تحت شيمي‌درماني قرار گرفته و به دنبال آن به علت نوتروپني تب‌دار بستري شده بودند وارد مطالعه شدند. بيماران منشأ شناخته‌شده‌اي براي عفونت و تب نداشتند و همه بيماران با آنتي‌بيوتيك‌هاي يكسان درمان شده بودند. يافته‌ها: ميانگين سني بيماران 3/84 ± 9/13 سال بود. ميانگين مدت بستري بيماران 10 روز بود و 9 نفر (7/1درصد) از بيماران در ICU بستري شده بودند. 25 نفر (20/5درصد) از بيماران بستري فوت شده بودند. مقدار ESR بر تعداد روزهاي تب‌دار اثر معني‌دار داشت و با افزايش يك واحد ESR شانس ادامه تب براي بيشتر از 5 روز حدود 1/02 درصد افزايش نشان مي‌داد. تعداد پلاكت در زمان بستري از عوامل مؤثر بر مرگ بيماران شناسايي شد و نسبت شانس به مرگ در افراد با مقدار پلاكت 50000 و كمتر، بيشتر از افراد با پلاكت بالاي 50000 بود. نتيجه‌گيري: CRP افزايش يافته و ترومبوسيتوپني در بدو بستري ازجمله فاكتورهاي پيش‌بيني پيش‌آگهي بد در بيماران مبتلا به نوتروپني تب‌دار است.