عوامل مرتبط با مرگ‌ومير نوزادان شهر آبادان

پيش‌زمينه و هدف: شاخص مرگ نوزادي، انعكاسي از وضعيت بهداشتي كشور است. بدون شك اولين قدم در راه ارتقاء سطح اين شاخص، شناسايي عوامل مرتبط با مرگ‌ومير نوزادان است. بر اين اساس، پژوهش حاضر باهدف تعيين عوامل مرتبط با مرگ‌ومير نوزادان شهر آبادان طي سال هاي 95 و 96 انجام شد. مواد و روش كار: پژوهش حاضر از نوع توصيفي گذشته نگر است. طي اين پژوهش كليه نوزادان فوت‌شده طي سال هاي 95 و 96 (115 مورد) بررسي شدند و به تعداد نوزادان فوت‌شده، مواليد زنده در بيمارستان هاي آبادان، به‌صورت تصادفي طبقه اي انتخاب گرديد. داده‌ها از مدارك بايگاني‌شده در بيمارستان هاي شهر آبادان، جمع آوري و وارد چك‌ليست نوزادي شدند. جهت تجزيه‌وتحليل داده ها از SPSS نسخه 21 استفاده شد. يافته ها: فراواني علل اصلي مرگ نوزادي به ترتيب شامل: نارسي (49/6 درصد)، ناهنجاري هاي مادرزادي (27 درصد)، سندرم زجر تنفسي (20/8 درصد)، مرگ بدون علت (1/7 درصد)، صدمات حين زايمان و خونريزي مغزي (9/0 درصد) بود، كه هيچ‌يك از اين موارد در گروه مواليد زنده مشاهده نشدند. ميزان مرگ‌ومير نوزادي در زمان هاي مختلف دوره نوزادي به ترتيب شامل: 43 نوزاد در 7-2 روز اول (37/4 درصد)، 26 نوزاد در 24-12 ساعت اول تولد (22/6 درصد)، 18 نوزاد در ساعت اول تولد (15/7درصد)، 17 نوزاد در 1-12 ساعت اول تولد (14/8 درصد)، 6 نوزاد در هفته دوم (5/2 درصد)، 5 نوزاد در هفته سوم (4/3 درصد) بود. بحث و نتيجه گيري: با توجه به اينكه علل عمده مرگ‌ومير نوزادان در شهرستان آبادان، نارسي و ناهنجاري هاي مادرزادي است و با توجه به اينكه بين شيوۀ زايمان، سن، تحصيلات مادر و ميزان مرگ‌ومير نوزادان ارتباط مثبت و معني داري يافت شد، بنابراين بايد آموزش ها در رابطه با غربالگري هاي پيش و حين بارداري، تغذيه مناسب مادر و رعايت بهداشت بيش‌ازپيش در اين موارد تقويت گردند.