برآورد بارش موثر با بكارگيري سنجش از دور و الگوريتم توازن انرژي سبال و مقايسه آن با روش‌هاي تجربي (مطالعه موردي: دشت كشت گندم ديم شهرستان خمين)

مديريت مؤثر و كارآمد منابع آب در مناطق كم برخوردار آبي، نيازمند شناخت دقيق جريان هاي هيدرولوژيكي است. آگاهي از ميزان دقيق كل باران به عنوان يكي از اجزاي جريان هاي هيدرولوژيكي و هم چنين ميزان قابل استفاده يا موثر آن به منظور برنامه ريزي هاي دقيق تر در بخش كشاورزي ضروري است. در راستاي اين ديدگاه، در اين پژوهش، باران مؤثر در اراضي تحت كشت گندم ديم شهرستان خمين با بكارگيري سنجش از دور و اجراي الگوريتم سبال برآورد شده است.داده هاي هواشناسي مورد نياز از سه ايستگاه از نزديك ترين ايستگاه هاي سينوپتيك به منطقه مورد مطالعه شامل ايستگاه هاي سينوپتيك خمين، محلات و گلپايگان دريافت شده و به روش IDW براي منطقه مورد نظر درونيابي شدند. به منظور برآورد بارش موثر، تبخير تعرق محصول گندم ديم با اجراي الگوريتم سبال بر روي 28 تصوير موجود از لندست 8 در طول دوره رشد گندم ديم براي سال هاي زراعي 1394-1393 تا 1401-1400 در منطقه مطالعاتي مورد نظر محاسبه مي شود. دقت سبال با روش هاي پنمن مانتيث و تشت تبخير ارزيابي شده و سپس نتايج به دست آمده با روش هاي تجربي برآورد باران موثر (USDA، FAO، درصدي و تجربي) مقايسه و خطاي نسبي آن ها برآورد شده است.نتايج مقايسات نشان داد كه روش USDA با ميانگين خطاي نسبي 2/12% كمترين خطا و روش FAO با ميانگين خطاي نسبي 60 %  بيشترين خطا را نسبت به روش سبال داشتند. يافته هاي پژوهش نشان داد كه روش هاي تجربي برآورد بارش موثر جهان شمول نمي باشند. بنابراين، بايستي اين روش ها با در نظر گرفتن عواملي محيطي تاثيرگذار بر مقدار بارش موثر و نوع محصولات كاليبره شوند.