پهنه‌بندي خطر كاويتاسيون در تنداب سرريز سد سورك با الگوريتم طبقه‌بندي نزديك‌ترين همسايه

كاويتاسيون يكي از عوامل خرابي تنداب سرريزها است كه جهت كنترل اين پديده پهنه‌بندي خطر آن ضرورت دارد. در اين تحقيق براي دستيابي به روشي جهت پهنه‌بندي خطر كاويتاسيون، از اطلاعات سرريز سد سورك در استان چهارمحال بختياري استفاده شد. در روند مدل‌سازي ابتدا مدل هندسي سرريز ساخته شد و پس از شبكه‌بندي و اعمال شرايط مرزي، تحليل جريان انجام شد. شاخص كاويتاسيون با توجه به مقادير پارامترهاي سرعت، ارتفاع جريان، شيب شوت و ديگر پارامترهاي لازم، در 18 مقطع محاسبه گرديد. نتايج حاصله از نرم‌افزار Flow-3D براي سنجش كيفي وضعيت خطر كاويتاسيون در تنداب سرريز سد سورك از دقت مناسبي برخوردار است؛ به‌طوريكه خطاي RMSE فشار 2-10×0.26 پاسكال و سرعت2-10× 0.23 متربرثانيه نسبت به نتايج آزمايشگاهي بدست آمد. همچنين پارامترهاي تاثيرگذار بر كاهش كاويتاسيون از قبيل زبري و هوادهي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان مي‌داد در فاصله 70 تا 95 متري از تاج سرريز احتمال وقوع كاويتاسيون و خسارات ناشي از آن وجود دارد. نتايج تحليل حساسيت نشان داد كه استفاده از زبري يكنواخت 2.5 ميلي‌متري و هوادهي در طول شوت موجب افزايش شاخص كاويتاسيون مي‌شود. در اين زبري مناطق مستعد وقوع كاويتاسيون به مقاطع پايين دست شوت جابجا مي‌شوند. در زبري يكنواخت 1.5 ميلي‌متر در طول كل سرريز، نتايج الگوريتم نزديكترين همسايگي در دو مقطع پاياني 99.75 و 105 متري و در زبري يكنواخت 2.5 ميلي‌متر در طول كل سرريز در دو مقطع 42 و 89.25 متري از تاج سرريز نسبت مدل Flow-3D بحراني‌تر است كه به معني آسيب‌پذيري بيشتر اين نواحي در مقابل پديده كاويتاسيون است.