ارزيابي و واسنجي معادله پريستلي تيلور براي تخمين تبخير تعرق در اقليم باد خيز (مطالعه موردي منطقه سيستان)

روش فائو پن‌من مانتيث به‌عنوان روش استاندارد، به داده‌هاي هواشناسي زيادي نياز دارد. تهيه دقيق اين داده‌ها در تمامي مناطق امكا‌ن‌پذير نيست درنتيجه روش‌هاي جايگزين كه به داده‌هاي كمتري نياز دارند مورد بررسي قرار مي‌گيرند. روش‌ پريستلي تيلور به داده‌هاي هواشناسي كم نياز دارند و كاربرد آن‌ها در مناطقي كه داده‌هاي هواشناسي در دسترس نيست مي‌تواند مفيد باشد. منطقه سيستان در جنوب شرقي ايران يكي از مناطقي است كه با توجه به بادهاي 120 روز و تغييرات دمايي بالاي شبانه‌روز در ايران منحصربه‌فرد است. هدف از اين تحقيق ارزيابي تبخير تعرق روش پريستلي تيلور در مقايسه با روش پنمن مونتيث فائو در منطقه بادخيز سيستان و اصلاح اين معادله با توجه به شرايط باد براي منطقه سيستان مي‌باشد. براي اين منظور از داده‌هاي 30 سال هواشناسي در منطقه سيستان استفاده شد. ضريب معادله پريستلي تيلور (α_PT) يكي از مهم‌ترين پارامترهاي اين معادله است كه در ارزيابي معادله به كار مي‌رود. در معادله اصلي مقدار آن برابر با 1.26 مي‌باشد. نتايج نشان داد كه مقدار ضريب تبخير در معادله اصلي (برابر با 1.26) براي منطقه سيستان مناسب نمي‌باشد و بايد اصلاح شود. مقدار اصلاحي آن بين 1.02 تا 6.11 متغير بود. ميانگين مقدار α_PT برابر با 2.18 به دست آمد كه 73% با مقدار معادله اصلي (1.26) متفاوت است. همچنين يك رابطه رگرسيوني بين سرعت باد و α_PT (α_(PT U2)) ارائه گرديد. نتايج نشان مي‌دهد كه مقدار تبخير تعرق به‌دست‌آمده با استفاده از α_(PT U2) با NRMSE برابر با 11.6 درصد شاخص توافق برابر 98 داراي بهترين نتايج است.