اثر تركيبات يوني مختلف آب شور در انتقال كادميوم در دو خاك با كربنات كلسيم متفاوت

پژوهش‌هاي اخير، تأثير شوري منابع آب و خاك بر فراهمي زيستي كادميوم را نشان داده است. در اين پژوهش اثر منابع مختلف شوري شامل كلريدسديم، سولفات‌سديم و كلريدكلسيم بر انتقال كادميوم در دو خاك متفاوت مورد بررسي قرار گرفت. ستون‌هاي خاك با ارتفاع 50 و قطر دروني 10 سانتي‌متر در مدت 10 روز تحت آبشويي محلول كادميوم با غلظت 100 ميلي‌گرم در ليتر به همراه نمك هاي مختلف كلريدسديم، سولفات‌سديم و كلريدكلسيم با غلظت 100 ميلي‌اكيوالنت در ليتر قرار گرفت. غلظت كادميوم در زه‌آب بيرون آمده از ستون در سه عمق 3، 7 و 50 سانتي‌متر اندازه‌گيري و نتايج مورد بررسي قرار گرفت. شبيه‌سازي گونه‌هاي شيميايي كادميوم محلول توسط نرم افزار Visual MINTEQ انجام گرفت. بودن نمك‌ها به همراه محلول كادميوم باعث تحرك بيشتر و خروج مقادير بيشتر كادميوم نسبت به خاك شاهد گرديد. در بين تيمارهاي شوري، تيمار كلريدكلسيم با ميانگين 19.6 ميلي‌گرم در ليتر بيشترين و تيمار سولفات سديم با 6.1 ميلي‌گرم در ليتر كمترين مقادير كادميوم خروجي را داشتند. تيمارهاي داراي كلر به‌دليل تشكيل كمپلكس هاي كلر كادميوم تأثير بارزتري در خروج كادميوم در ستون خاك داشتند. شبيه‌سازي كادميوم محلول در تيمارهاي داراي كلر نشان داد كه گونه‌هاي CdCl+  و CdCl2(aq) بيش از 80 درصد گونه‌هاي موجود در زه‌آب را تشكيل مي‌داد در صورتي‌كه در تيمار داراي سولفات‌سديم اين نسبت در اختيار دو گونه Cd(SO4)2 2 و Cd(SO4)(aq)  بود. به‌طوركلي شرايط شوري متأثر از يون كلر در اراضي آلوده به كادميوم مي‌تواند پتانسيل ورود اين فلز سمي به منابع آب و زنجيره غذايي را افزايش دهد.