شناسايي شاخص‏هاي مقاومت اسلامي و تأثير آن بر تمدن نوين اسلامي

هدف مقاله، احصاء و شناخت شاخص‏هاي مقاومت و سنجش ميزان تأثير آن بر تمدن نوين اسلامي است. پژوهش از حيث نوع، بنيادي- كاربردي و با روش آميخته (كيفي – كمي) انجام شده است. جهت شناخت مؤلفه و شاخص‏هاي مقاومت اسلامي در بخش كيفي، در مرحله‌ي اول با بررسي ادبيات تحقيق، پژوهش­هاي انجام‌گرفته و مبتني بر سخنان رهبران انقلاب اسلامي است. در زمينه‏ي تبيين مقاومت اسلامي، علاوه بر چارچوب مفهومي مقاومت، از نظريه‏ي موازنه‌ي قوا به‌عنوان چارچوب نظري استفاده شد. از تجزيه‌وتحليل داده‏هاي كيفي، عوامل و متغيرها (مؤلفه و شاخص‏ها) استخراج شدند. در گام دومِ تحقيق، با نظرگيري از خبرگان و انجام مصاحبه ­هاي نيمه ساختاريافته، نسبت به تكميل، اصلاح و ترميم شاخص­هاي احصاء شده از مباني نظري و ادبيات تحقيق پرداخته شد. در پايان (بخش كمي)، به‌منظور سنجش تأثير هر يك از مؤلفه و شاخص‏هاي مقاومت و تأثير آن بر تمدن سازي و نسبت بين شاخص‏ها، از فنون آماري ضريب همبستگي اسپيرمن، آزمون رگرسيون خطي ساده (دومتغيره) و آزمون رگرسيون چندگانه گام‌به‌گام استفاده شد. بر اساس يافته‏هاي كيفي، شاخص­هاي مقاومت اسلامي، در چهار بعد اسلام سياسي، انسجام اسلامي، حكمراني اسلامي و دفاع مردم پايه شناسايي گرديد. و ميزان تأثير هريك بر تمدن سازي در بخش تجزيه‌وتحليل كمي مشخص شد. در نتيجه فرضيه‌ي تأثير مقاومت اسلامي بر تمدن سازي تأييد و تبيين شد.