تأثير مؤلفه‌هاي محيط زيستي و آلودگي هوا بر اعتماد به نفس و زيان‌گريزي سهام‌داران

امروزه آلودگي هوا به معضلي‌ اصلي براي كشورهاي جهان تبديل شده و آثار زيان‌بار بلندمدت و كوتاه‌مدت بسياري بر سلامت انسان‌ها دارد. از جمله اين آثار، تاثير آلودگي هوا بر حالت‌هاي خلقي افراد است، كه اين امر به نوبه خود زمينه‌ساز تورش‌هاي رفتاري سرمايه‌گذاران در تصميم‌هاي مالي آنها است. از اين‌رو، هدف اين پژوهش بررسي تاثير مولفه‌هاي محيط‌زيستي و آلودگي هوا بر اعتماد به نفس و زيان‌گريزي سهام‌داران بوده است. اين پژوهش در زمره پژوهش‌هاي كاربردي قرار دارد. قلمرو مكاني، شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و قلمرو زماني سال‌هاي بين 1393 تا 1397 بوده است. بمنظور جمع‌آوري داده‌هاي شركت‌هاي نمونه از صورت‌‌هاي مالي، يادداشت‌‌هاي توضيحي و ماهنامه بورس اوراق بهادار استفاده شد. به منظور توصيف و تلخيص داده‌ها از آمار توصيفي و استنباطي بهره گرفته شد. براساس روش حذف سيستماتيك تعداد 167 شركت به عنوان نمونه آماري انتخاب شد. آزمون رگرسيون چند متغيره براي تاييد و رد فرضيه‌ها در محيط نرم‌افزار ايويوز مورد استفاده قرار گرفت. نتايج حاكي از آن است كه فاكتورهاي آلودگي هوا (شاخص كيفيت هوا، متوسط دما، متوسط رطوبت، باد شديد، نسبت پوشش ابر) و محيط‌زيست (شاخص آلودگي محيط‌زيست، تخريب محيط‌زيست) بر اعتماد به نفس و زيان‌گريزي سهام‌داران در دو حوزه صنايع پرمصرف آب و صنايع كم مصرف و شركت‌هاي موفق و ناموفق، تاثيرگذار است. اما ميزان اين تاثيرگذاري بر هر گروه متفاوت است. شايان ذكر است نتايج به دست ‌آمده در اين پژوهش در راستاي تاييد تئوري‌هاي، ديدگاه مبتني بر منافع مالي، مالي رفتاري و فرضيه بازار كارا است.