تحليل موانع مشاركت‏ جوامع محلي در طرح‏هاي منابع طبيعي جهت مقابله با گردوغبار در استان خوزستان

در سال‏هاي أخير، گستردگي و شدت گردوغبار در نواحي جنوب غرب ايران با توجه به موقعيت جغرافيايي و شرايط اقليمي خاص موجب شده است اين پديده يكي از عمده‏ترين مخاطرات زيست محيطي در اين نواحي باشد و استان خوزستان به عنوان كانون اصلي گردوغبار هر ساله متحمل هزينه‏هاي سنگيني زيادي شده است. در اين راستا جهت مقابله با گردوغبار پروژه‏هاي‏ منابع طبيعي زيادي اجرا شده است. اما مشكل عمده اين پروژه‏ها عدم مشاركت‏هاي مردمي است، بنابراين، اين پژوهش با هدف تحليل موانع مشاركت‏ جوامع محلي در طرح‏هاي منابع طبيعي جهت مقابله با گردوغبار در استان خوزستان انجام شد. اين تحقيق از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ افق زماني جز تحقيقات تك مقطعي بوده است و داده‏هاي در يك زماني خاص گردآوري شده است. جامعه آماري پژوهش شامل 21 نفر كارشناسان خبره در ادارات مربوطه در استان خوزستان بودند. تجزيه و تحليل داده‏ها به وسيله نرم‏افزار Expert Choice انجام شد. نتايج پژوهش بر مبناي مقايسات زوجي نشان داد كه مهمترين مرحله براي بررسي موانع مشاركت براساس مراحل مشاركت مرحله تصميم‏گيري است، پس از آن مراحل اجرا، تقسيم منافع و ارزشيابي است. علاوه بر اين، نتايج مقايسه گزينه‏ها براساس تمامي معيارها نشان داد كه مهمترين موانع مشاركت جوامع محلي در طرح‏هاي منابع طبيعي جهت مقابله با گردوغبار به ترتيب شامل موانع آموزشي، موانع اجتماعي- فرهنگي، موانع اقتصادي، موانع تكنيكي و فني است. در اين راستا پيشنهاد مي‏شود توانمندي‏هاي جوامع محلي و فعاليت‏هايي كه بايد در مقابله با گردوغبار انجام دهند شناسايي شده و با آموزش صحيح‏ آن‏ها به جوامع روستايي بتوانند از اين قابليت‏ها در جهت مقابله با گردوغبار استفاده نمايند تا مشكلات زيست محيطي را به حداقل برسانند.