بررسي تاثير دانش محيط‌زيستي بر رفتار سبز با نقش ميانجي قصد رفتاري، نگرش محيط‌زيستي و تعهد سبز

هدف اين پژوهش بررسي تاثير آگاهي و دانش محيط‌زيستي بر رفتار سبز با نقش ميانجي قصد رفتاري، نگرش محيط‌زيستي و تعهد سبز است. روش پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعۀ آماري اين تحقيق كليه كاركنان شركت لبنياتي پلاره ملاير به تعداد 104نفر بوده كه حجم نمونه براساس فرمول كوكران تعداد 82 نفر با استفاده از روش نمونه‎گيري در دسترس تعيين شده است. براي گردآوري داده‌هاي پژوهش از پرسشنامه استاندارد استفاده شد. و الگوي ارايه شده با استفاده از مدل‏سازي معادلات ساختاري با رويكرد حداقل مربعات جزيي و بوسيله نرم‌افزار Smartpls2 تجزيه و تحليل شد. نتايج حاصل از مدل‌سازي معادلات ساختاري فرضيات پژوهش نشان داد كه دانش و آگاهي محيط‌زيستي تاثير مستقيم و معني‎داري بر رفتار سبز (23/0β=)، نگرش محيط‌زيستي(49/0β=) و تعهد سبز (61/0β=) دارد. همچنين، دانش و آگاهي محيط‌زيستي تاثير غيرمستقيم قابل توجه‌ي بر رفتار سبز از طريق قصد رفتاري (29/0β=) دارد. اما تاثير آن بر روي رفتار سبز با نقش ميانجي نگرش محيط‌زيستي و تعهد سبز معنادار نبود. در همين راستا تاثير مستقيم قصد رفتاري بر رفتار سبز معنادار و مورد تاييد  قرار گرفت اما تاثير مستقيم نگرش محيط‌زيستي و تعهد سبز بر رفتار سبز رد شده است.