عنوان مقاله :
طبقه بندي كيفي رودخانه كرج با استفاده از شاخصهاي زيستي ماكروبنتيك
پديد آورندگان :
قربان زاده زعفراني ، قاسم سازمان حفاظت محيطزيست - پژوهشكده محيطزيست و توسعه پايدار , حسيني طايفه ، فرهاد سازمان حفاظت محيطزيست - پژوهشكده محيطزيست و توسعه پايدار , ايزديان ، منا سازمان حفاظت محيطزيست - پژوهشكده محيطزيست و توسعه پايدار
كليدواژه :
ماكروبنتوز , رودخانه كرج , كيفيت آب , ASPT , BMWP
چكيده فارسي :
شاخص ميانگين امتياز به ازاي هر تاكسون(ASPT)، يكي از شاخصهاي زيستي معتبر جهت ارزيابي كيفيت آب رودخانهها است. نمونهبرداري در اين پژوهش كه در بازه زماني پاييز 1396 تا تابستان 1397 انجام گرفت، از نه ايستگاه در طول رودخانه كرج به صورت فصلي انجام شد. نمونهبرداري ماكروبنتوزها با سوربرسمپلر انجام و پس از تثبيت با فرمالين پنج درصد و رنگآميزي، نمونهها شناسايي و جداسازي شدند. نتايج نشان داد كه تعداد كل نمونه جمعآوري شده و ميانگين سالانه تراكم (SD±) در محدوده مورد مطالعه رودخانه كرج به ترتيب برابر با 38454 عدد و (±147)2907 عدد/ مترمربع بود كه بيشترين تعداد آن معادل 15313 عدد در پاييز و كمترين آن در فصل تابستان برابر با 3806 عدد شمارش شده است. بر اساس نتايج حاصله، بندپايان عمدهترين گروه ماكروبنتوزها %83 از نمونهها را تشكيل دادند. همچنين كرمهاي حلقوي %14، كرمهاي پهن در %1 و نرمتنان در %2 از نمونهها را شامل شدند. ميانگين كل شاخصهاي ASPT در رودخانه كرج، 3/95 ميباشد. دامنه تغييرات شاخص ASPT براساس ايستگاه به ترتيب (8/0-1/0) ميباشد. بيشترين مقدار ميانگين سالانه شاخص ASPT (4/64) در ايستگاه وارنگهرود و كمترين مقدار آن (3/08) در ايستگاه بيلقان مشاهده شد. روند تغييرات شاخص ASPT از بالادست به پايين دست رودخانه، كاهشي است. بنابراين بخش پاييندست رودخانه، داراي كيفيت بدتري نسبت به ايستگاههاي بالادست است. همچنين به نظر ميرسد شاخص ASPT نسبت به شاخص BMWP، براي ارزيابي رودخانهها مناسبتر است.
عنوان نشريه :
پژوهشهاي محيط زيست
عنوان نشريه :
پژوهشهاي محيط زيست