تعيين عوامل كليدي مديريت محيط‌زيست در زلزله احتمالي تهران

مسايل محيط‌‌زيستي زلزله به‌طوركلي در مفهوم جامعه و مسايل اجتماعي قابل ارزيابي است. هدف از اين تحقيق شناسايي و تعيين ابعاد اصلي و عوامل كليدي تاثيرگذار بر مديريت بحران زلزله احتمالي كلان‌شهر تهران با تاكيد بر تاب‌آوري محيط‌‌زيستي است. اين تحقيق به روش مطالعات اسنادي و پرسشنامه‌‌اي صورت گرفته است كه در آن تعداد 51 كارشناس و محقق نظرات خود را در قالب پرسشنامه ارايه داده‌‌اند. داده‌هاي استخراج ‌شده از تحقيق، با تلفيق روش‌‌هاي ميانگين، همبستگي، و تحليل اثر متقابل بررسي شده و عوامل كليدي مديريت بحران استخراج شده است. نتايج تحقيق نشان داد كه تعداد 7 بعد اصلي شامل 39 عامل، نقش تعيين‌كننده در مديريت بحران زلزله در شهر تهران را دارند. بعد تاب‌‌آوري نهادي - مديريتي با وزن 7/03 در رتبه 1 و تاب‌‌آوري منابع محيط‌‌زيستي با وزن 6 در رتبه 7 قرار دارد. نتايج تحقيق نشان داد كه 5 عامل شامل؛ سرمايه اجتماعي، مشاركت عمومي، بازسازي، اعتماد به نهادها و سازمان‌هاي دولتي و نحوه‌ي مديريت، از بين 39 عامل مهم، عوامل كليدي را تشكيل مي‌‌دهند كه در مديريت بحران زلزله تهران و حفظ محيط‌زيست نقش پيشران را دارند. بر اين اساس، مسئولين عرصه‌‌ ذي‌ربط، به‌طور ويژه لازم است تا بر دو مولفه‌‌ سرمايه اجتماعي و مشاركت مردم توجه نمايند و براي گذر از بحران زلزله احتمالي تهران لازم است ابعاد سرمايه اجتماعي در بين شهروندان تقويت شود، زمينه مشاركت مردم فراهم شود، در بازسازي خرابي‌‌هاي ناشي از زلزله تسريع شود، زيرساخت‌‌هاي كالبدي شهر تقويت شود و در نهايت بدنه‌‌ مديريتي در مديريت پيامدهاي محيط‌‌زيستي بحران زلزله در شهر تهران كارآمدتر شود.