تاثير تغييرات اقليمي بر فقر منتخبي از كشورهاي خاورميانه

تغييرات اقليمي يكي از اصلي‌‌ترين و مهم‌‌ترين عوامل گذار بر ويژگي‌‌هاي اكوسيستم محسوب مي‌شود. تغيير اقليم ناشي از افزايش گازهاي گلخانه‌‌اي تحت تاثير فعاليت‌‌هاي انسان و صنعتي شدن كشورها است كه منجر به افزايش دماي كره زمين و وقوع بلاهاي طبيعي مانند سيل و خشكسالي شده و پيامدهايي چون مهاجرت، گرسنگي، فقر و غيره را به همراه دارد و به صورت غيرمستقيم بر اقتصاد، اجتماع و كشاورزي تاثيرگذار است. تغييرات اقليمي بر محيط‌‌زيست مانعي براي كاهش فقر و توسعه اقتصادي پايدار است. در اين ميان، ارزيابي چگونگي تغييرات اقليمي بر كاهش فقر از اهميت ويژه‌‌اي برخوردار است. از اين‌‌رو، پژوهش حاضر به ارزيابي تاثير تغييرات اقليمي بر فقرِ منتخبي از كشورهاي خاورميانه از جمله ايران در بازه زماني (2015-2000) مي‌‌پردازد. روش اثرات ثابت پانل براي برآورد مدل‌‌هاي فقر(سوء تغذيه و نرخ مرگ و مير نوزادان) به كار گرفته شد. يافته‌‌هاي پژوهش بيانگر اثر منفي متغيرهاي درصد تغيير مساحت جنگل‌‌ها، بهبود دسترسي به بهداشت، برق، منابع آب سالم و شاخص توليد غذا بر شاخص‌‌هاي فقر و اثر مثبت انتشار گاز گاخانه‌‌اي دي اكسيد كربن بر متغير سوء تغذيه است. با توجه به نتايج مي‌‌بايست تصميمات مديريتي ويژه براي بهبود دسترسي به آب سالم به خصوص در مناطق روستايي، برق و بهداشت در نظر گرفته شود و از طرفي نيز با حفاظت از مناطق جنگلي سعي در كاهش بهره‌‌برداري بي‌‌رويه و تخريب اين منابع عظيم خدادادي شود. هم‌‌چنين لازم است اقدامات و سياست‌‌هاي كاهش فقر با توجه به شرايط اقتصادي اجتماعي كشورها و شرايط اقليمي انجام شود.