تعارض انسان- حيات‌وحش و ديدگاه مردم محلي در ارتباط با حفاظت از حيات‌وحش در پارك ملي گلستان

درگيري بشر و حيات‌وحش موضوعي نوظهور در عصر كنوني است كه با گذشت زمان شدت يافته است. اين تحقيق جنبه‌هاي مختلف درگيري انسان و حيوانات‌ وحشي را در پارك ملي گلستان ارزيابي مي‌كند. مطالعه حاضر در ابتدا با استفاده از تحقيق ميداني براي جمع‌آوري اطلاعات اوليه در ميان افراد بومي روستاهاي اطراف پارك انجام شد. براي كسب اطلاعات تكميلي در مورد مناقشات انسان و حيات‌وحش و نگرش مردم محلي نسبت به حيات‌وحش در منطقه مورد مطالعه از روش پرسش‌نامه باز و بسته استفاده شد. پاسخ‌دهندگان از جنس‌ها، گروه‌هاي سني، گروه‌هاي ديني، مشاغل و زمينه‌هاي تحصيلي مختلف بودند. چهارده روستا بر اساس اطلاعات جمع‌آوري شده با استفاده از بررسي اوليه، فاصله از پارك، مشكلات مربوط به آسيب زراعي، تلفات دام، بهداشت و سلامت انسان و وابستگي مردم محلي به پارك انتخاب شدند. در مجموع، 489 نفر به طور تصادفي براي مصاحبه انتخاب شدند. بيشتر پاسخ‌دهندگان (46/83 درصد) عقيده داشتند در طي سال‌هاي اخير جمعيت حيوانات مشكل‌ساز در منطقه افزايش يافته است. انواع اصلي درگيري‌هاي انسان-حيات‌وحش در اين منطقه شامل حمله به محصول، شكار دام، افزايش خطر بيماري‌هاي دامي و تهديدهاي مستقيم براي زندگي انسان بود. 35/14 درصد از پاسخ‌دهندگان خسارت به محصولات را عامل اصلي مقابله با حيات‌وحش مي‌دانستند. 32/64 درصد از پاسخ‌دهندگان شكار دام توسط حيوانات وحشي، 16/58 درصد از پاسخ‌دهندگان تهديد جان انسان و 15/63 درصد از پاسخ‌دهندگان تهديد سلامت و بهداشت انسان توسط حيات‌وحش را دلايل مقابله خود با حيات‌وحش مي‌دانستند.