طراحي الگوي تلفيقي مؤلفه‌هاي برنامه درسي و تربيت زيباشناختي در آموزش عالي

آموزش عالي مؤلفه‌اي كليدي در نظام آموزشي و توسعه نيروي انساني در هر كشوري محسوب مي‌شود. عملكرد نظام آموزشي ابزاري براي پاسخگويي به مشكلات و نيازهاي جامعه است. نيازهاي آموزشي ويژه در رده‌هاي مختلف سني متفاوت است، كه منطق ويژه فرايند آموزشي در آموزش عالي را تعيين مي‌كند. ازآنجاكه نظام آموزش عالي وظيفه مهم تربيت نيروي انساني متخصص را بر عهده دارد، لازم است در طراحي، اجرا و ارزشيابي فعاليت‌هاي آن از شيوه‌هاي مطلوب، دقيق و نظام‌مند استفاده شود. اين پژوهش به دنبال طراحي الگوي تلفيقي مؤلفه‌هاي برنامه درسي و تربيت زيباشناختي در آموزش عالي مي‌باشد. هدف اصلي دست‌يابي به مؤلفه‌هايي از زيباشناختي است كه مي‌توان در كنار ساير مؤلفه‌هاي برنامه درسي برخاسته از حوزه علوم انساني در برنامه درسي دانشگاه بكار گرفت. بدين منظور با روش كيفي و اكتشافي اين مؤلفه‌ها از منابع ادبيات مطالعات برنامه درسي، ديدگاه صاحب‌نظران اين رشته و همچنين ديدگاه صاحب‌نظران رشته هنر و زيباشناختي استخراج گرديد و پس از اجماع نظر و امكان به‌كارگيري آنها توسط دانشگاه‌هاي دولتي سطح استان خوزستان آن مؤلفه‌ها در طراحي الگوي پيشنهادي به كار گرفته شدند و در ادامه الگوي پيشنهادي طراحي گرديد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه هنر و زيباشناختي به‌عنوان يك چشم‌انداز و پارادايم در برنامه درسي، حاوي مؤلفه‌ها، الهامات و مؤلفه‌هاي زيادي است. اين مؤلفه‌ها مي‌توانند با محوريت مؤلفه‌هاي مهم برنامه درسي مانند هدف، محتوا، روش و ارزشيابي در طراحي، تدوين و اجراي برنامه‌هاي درسي به كار گرفته شوند.