تحليلي بر رابطه مهارت حل مسئله و ترك موفق اختلال مصرف مواد مخدر و روان گردان‌ها در شهر اصفهان

زمينه و هدف: اختلال مصرف مواد مخدر يك بيماري است كه در ترك موفق آن عمدتاً بر رويكرد زيستي و پزشكي تأكيد مي شود اما عوامل اجتماعي رواني نيز نقش مؤثري دارند. پژوهش حاضر تلاش كرده است رابطه مهارت حل مسئله وترك موفق اختلال مصرف مواد مخدر را مورد بررسي قرار دهد. روش كار: اين پژوهش از نوع علي-مقايسه اي است كه طي آن دو گروه 1) معتادان با ترك موفق و 2) معتادان با ترك ناموفق، مورد مقايسه قرار گرفتند. در مجموع 444 نفر شامل 222 نفر با ترك موفق و 222 نفر با ترك ناموفق، با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي چندمرحله اي انتخاب شدند. ابزار تحقيق جهت سنجش مهارت حل مسئله، مقياس حل مسئله اجتماعي دزوريلا و همكاران (2002) بوده است. نتايج كار: يافته هاي پژوهش نشان داد، ميانگين مهارت حل مسئله و ابعاد پنج گانه آن، در گروه ترك موفق به طور معناداري بيشتر از ترك ناموفق است. براساس نتايج رگرسيون لجستيك، مهارت حل مسئله با مقادير (0/271=B، Wald=110/90، 0/000=Sig، 1/76=EXP(B)، 0/457=Cox Snell)، بخت عضويت در گروه ترك موفق را 1/76 برابر مي كند و قادر است 0/457 تغييرات متغير وابسته را تبيين كند. نتيجه گيري: با اين تفاصيل، نتيجه گيري پژوهش حاضر اين است كه عوامل اجتماعي رواني نيز در درمان اختلال مصرف مواد مخدر مؤثرند و با توجه جدّي تر به آنها مي توان به كاهش يكي از آسيب هاي اجتماعي بهداشتي مهم جامعه، كمك كرد.