فراتحليل اثربخشي مداخلات آموزشي و درماني بر اضطراب رياضي

اضطراب رياضي يكي از شايع‌ترين اضطراب‌هايي است كه دانش‌آموزان در دوران تحصيل خود با آن روبه‌رو مي‌شوند و عملكردشان به واسطۀ آن تحت تأثير قرار مي‌گيرد. روش‌‌هاي درمان متنوعي توسط پژوهشگران براي كاهش اضطراب رياضي به كار گرفته مي‌شود. هدف اين پژوهش بررسي پژوهش‌‌هاي انجام گرفته در زمينه تأثير روش‌‌هاي درماني و آموزشي بر كاهش اضطراب رياضي دانش‌آموزان است. جامعه آماري پژوهش حاضر كل مطالعه‌‌هاي انجام شده و در دسترس درباره اثربخشي مداخله‌‌هاي آموزشي و درماني بر اضطراب رياضي است. براي انجام فراتحليل در فاصله زماني سال‌‌هاي 85 تا 99 تعداد 55 مطالعه شناسايي و 28 مطالعه وارد تحليل شد. با توجه به اينكه برخي مطالعات از چندين متغير يا مداخله استفاده كرده بودند، چندين بار در فرايند فراتحليل بررسي شدند كه در نهايت 33 اندازه اثر از كل پژوهش به دست آمد و با نرم‌افزار CMA2 مورد تحليل قرار گرفت. نتايج تحليل نشان داد كه ميزان اندازه اثر مداخلات آموزشي و درماني بر طبقه كلي اضطراب رياضي به ترتيب 1.41- و 1.58- بود كه از لحاظ آماري معنادار بود. بر اساس اندازه اثرهاي به دست آمده مي‌توان اظهار داشت كه مداخلات آموزشي و درماني بر اساس ملاك كوهن اثربخشي بسيار بالايي بر اضطراب رياضي داشته و استفاده از مداخلات درماني براي اضطراب رياضي مؤثرتر است. جهت تأثير متغير تعديل‌گر جنسيت بر اضطراب رياضي از يك مدل فرا رگرسيوني استفاده شد. نتايج نشان داد كه نقش تعديل كنندگي جنسيت ضعيف است. همچنين اين مطالعه توصيه‌هايي براي استفاده از مداخله‌‌هاي مختلف در بهبود اضطراب رياضي بيان كرده است.