بررسي ارتباط باركاري ذهني و فرسودگي شغلي مراقبان سلامت در مراكز بهداشت و مراكز تجميعي واكسيناسيون كرونا

زمينه و هدف: پاندمي كرونا با به چالش كشيدن تشكيلات و تمهيدات بهداشتي و درماني، سبب تلفات انساني ناگوار در سطح جهان شده است. هدف از اين مطالعه بررسي رابطه باركاري ذهني با فرسودگي شغلي مراقبين سلامت در مراكز بهداشت و مراكز تجميعي واكسيناسيون كرونا در شهر اردبيل بود. روش كار: مطالعه حاضر از نوع توصيفي- همبستگي بود كه در سال 1401 انجام گرفت. جامعه آماري پژوهش شامل كليه مراقبين سلامت مراكز بهداشت و مراكز تجميعي واكسيناسيون كروناي شهر اردبيل به تعداد 184 بود. روش نمونه گيري بصورت تمام شمار بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه هاي باركاري ذهني و فرسودگي شغلي مسلاچ جمع آوري شدند كه روايي آن توسط اساتيد متخصص تاييد و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ پرسشنامه هاي باركاري ذهني و فرسودگي شغلي بترتيب 0.90 و 0.85 برآورد گرديد و از آزمون همبستگي پيرسون و تي تك نمونه اي به وسيله نرم افزار SPSS-18 استفاده شد. يافته ها: بين مولفه هاي باركاري ذهني و فرسودگي شغلي مراقبين سلامت رابطه مثبت و معني داري وجود دارد (0.82 =r و 0.001≥p) و همچنين بين سن با ميزان باركاري ذهني مراقبين سلامت رابطه معكوس و معني داري (0.29 -=r و 0.001≥p) و بين سن و ميزان فرسودگي شغلي آنها رابطه مثبت و معني داري (0.77 =r و 0.001≥p) وجود دارد، وضعيت باركاري ذهني (67.35) و فرسودگي شغلي (3.27) مراقبين سلامت از سطح متوسط بالاتر بود. نتيجه گيري: پاندمي كرونا باعث افزايش ميزان باركاري ذهني و فرسودگي شغلي مراقبين سلامت شده از اين رو انجام مداخلات روان شناسي و اقدام حمايتي براي حفظ سلامتي كاركنان در دوران همه گيري و بعد از آن ضروري است.