تأثير مديريت ريسك بر رابطه بين استراتژي گرايش به بازار و استراتژي گرايش به كارآفريني با ريسك شركت

در علم مديريت و حسابداري اصلي وجود دارد مبني بر اينكه در فرهنگ سرمايه گذاري، سرمايه از ريسك و خطر گريزال است و به سوي بازده و سود تمايل دارد. پس بنابر اهميتي كه سرمايه گذاري در شركت ها وجود دارد در پژوهش حاضر به بررسي اثر تعديلي مديريت ريسك بر رابطه بين استراتژي‌هاي گرايش به بازار و كارآفريني شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي‌باشد كه با استفاده از روش نمونه‌گيري حذف سيستماتيك تعداد 127 شركت مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. براي بررسي فرضيه از مدل‌هاي رگرسيوني چندمتغيره و روش داده‌هاي پانلي (اثرات ثابت) با استفاده از نرم‌افزار Eviews10 بهره گرفته شد. يافته‌هاي اين مطالعه درباره ي نتايج فرضيه اول نشان مي‌دهند كهمديريت ريسك بر رابطه بين استراتژي گرايش به بازار با ريسك غيرسيستماتيك و بازده غيرعادي به صورت مثبت تأثيرگذار است اما اثر تعديل گري بر رابطه ي بين استراتژي گرايش به بازار و ريسك سيستماتيك ندارد. نتايج در مورد فرضيه دوم نيز حاكي از تأثيرگذاري مديريت ريسك بر رابطه بين استراتژي گرايش به كارآفريني با ريسك سيستماتيك، ريسك غير سيستماتيك و بازده غيرعادي مي باشد كه اين تأثيرگذاري از نوع مثبت بوده است.