ارزيابي لرزه‌اي هسته‌هاي مقاوم بتن‌آرمه در ساختمان‌هاي بلندمرتبه با سيستم لوله در لوله داراي بازشو در ديافراگم

در اين مقاله رفتار و عملكرد لرزه‌اي سازه‌هاي بلند با سيستم سازه‌اي لوله در لوله به‌عنوان يكي از سيستم‌هاي باربر جانبي با هسته بتني داراي بازشو در ديافراگم مورد مطالعه قرار مي‌گيرد. به منظور بررسي تأثير سيستم لوله در لوله با هسته مركزي بر رفتار لرزه‌اي سازه بلند، مدل سازه‌اي در دو حالت با لوله داخلي و بدون در نظر گرفتن لوله داخلي مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد. جهت بررسي رفتار لرزه‌اي مدل سازه‌اي از سه روش تحليل استاتيكي معادل، تحليل ديناميكي تاريخچه زماني غيرخطي و تحليل استاتيكي غيرخطي (پوش‌اور) استفاده مي‌شود. همچنين از يك مدل سازه‌اي 25 طبقه با سيستم لوله در لوله با هسته بتني استفاده مي‌شود به طوري‌كه اين مدل سازه‌اي در طبقات آخر داراي بازشو در ديافراگم مي‌باشد. نتايج بدست آمده از مطالعات صورت گرفته نشان مي‌دهد كه استفاده از هسته بتني به عنوان لوله مركزي موجب كاهش محسوسي در جابجايي جانبي و دريفت طبقات مي‌شود. همچنين نتايج بدست آمده از تحليل استاتيكي غيرخطي (پوش‌اور) نشان مي‌دهد كه با استفاده از هسته بتني مركزي، ظرفيت نهايي سازه و شكل‌پذيري سازه افزايش چشم‌گيري پيدا مي‌كند. نتايج بدست آمده از تحليل ديناميكي تاريخچه زماني غيرخطي نشان مي‌دهند كه براي اين سيستم سازه‌اي روش استاتيكي غيرخطي از دقت خوبي در محاسبه حداكثر تغييرمكان سازه برخوردار مي‌باشد.