پايش آزمايشگاهي مقاومت الكتريكي بتن

روش‌هاي رايج كنترل گيرش، سخت‌شدگي، روند كسب مقاومت بتن، آزمايش‌هاي تعيين زمان گيرش ملات ISIRI 392 و بتن ISIRI 6046 و تعيين مقاومت فشاري بتن ISIRI 3206 مي‌باشد. به نظر مي‌رسد اين روش‌هاي فيزيكي و مكانيكي با چارچوب عملي معين و قراردادي، بطور كامل رفتار بتن و روند تغييرات حالات فازها طي فرآيند هيدراته شدن را نمايش نمي‌دهد؛ ليكن با روش كنترل مقاومت الكتريكي بتن، امكان اين پايش ميسر مي‌باشد. از اين‌رو در اين مطالعه به اين موضوع بطور بومي پرداخته شد و يك عمليات آزمايشگاهي گسترده طراحي گرديد. در مرحله اول 11 نمونه سيمان تهيه شدند كه مقادير فازهاي آنها تنوع داشتند، اما به واسطه سيمان‌سازي آزمايشگاهي، نرمي و دانه‌بندي آنها شرايط تقريبا يكساني داشت. آناليز فيزيكي و شيميائي نمونه‌هاي سيمان صورت گرفت. در مرحله بعد 22 مخلوط‌ بتني با 11 نمونه سيمان تهيه گرديد، بطوريكه 11 مخلوط با عنوان شاهد (فاقد افزودني) و 11 مخلوط با مقدار ثابت افزودني فوق روان كننده (بر پايه پلي كربوكسيلات) بودند. بر روي مخلوط ‌هاي بتني آزمايش‌هاي تعيين مقاومت فشاري بتن سخت شده 7، 28 و 90 روزه انجام شد. همچنين آزمايش تعيين مقاومت الكتريكي انجام شد كه از زمان تماس سيمان با آب تا 31 روز بعد بطور مرتب قرائت‌ها صورت گرفت. نتايج حاصله، نشان داد كه حداقل سه قله 8، 16 و 23 روز در منحني مقاومت الكتريكي طي مرور زمان آزمايش ديده مي‌شود. تقريباً در همه نمونه‌ها مقاومت الكتريكي تا حدود 3 ساعت كاهش يافته است كه زمان گيرش بتن را نشان مي‌دهد. بر اساس نتايج اين مطالعه، روابطي ارائه شد.