خوانش متن و شناسايي خوش نويس كتيبۀ طوماري از دست رفتۀ جلوخان مسجد شيخ لطف‌الله

اين مقاله به شناسايي متن و خوش نويس كتيبه‌اي از دست‌رفته از مسجد شيخ لطف‌الله اختصاص دارد. اين كتيبۀ طوماري يكي از عناصر مهم جلوخان مسجد شيخ بوده و چون نواري كل اين جلوخان را قاب مي‌گرفته است. بخش عمدۀ اين كتيبه پيش از برداشته شدن اولين عكس‌ها از اين بنا آسيب ديده و از بين رفته بوده است. پس از آن جاي اين كتيبۀ تخريب‌شده را گچ مي‌كشند و در طي مرمت‌هاي بعدي كاشي‌هايي با طرح گياهي به جاي آن مي‌نشانند. از اين رو، امروز متن و خوشنويس آن بر ما معلوم نيست. در اين تحقيق تلاش كرده‌اند با بازسازي تصويري اين كتيبۀ از دست‌رفته از روي تصاوير معدود تاريخي‌اي كه به دست رسيده است، متن آن را بازخواني و خوشنويس آن را شناسايي كنند. روش اين تحقيق سندپژوهي باستان‌شناسانه است و بر محور مطالعۀ كتابخانه‌اي و بررسي ميداني و بازسازي رقومي به پيش مي‌رود. اين تحقيق نشان مي‌دهد كه متن اين كتيبه حديثي است مشهور به حديث جابر. با توجه به اختلاف‌ها در روايت‌ حديث جابر، در اين تحقيق متن اين كتيبه را به دقت خوانده‌ و همۀ كلمات آن را روشن كرده‌اند. همچنين اين تحقيق نشان مي‌دهد كه خوشنويس اين كتيبه علي‌رضا عباسي، خوشنويس برجسته و بنام عهد شاه‌عباس اول، بوده است.