حساسيت سنجي مدل WRF در شبيه‌سازي باد سطحي شهر تهران نسبت به طرح‌واره فيزيكي و شرايط مرزي

سنجش نقش باد در كيفيت اقليم و تهويه طبيعي هواي فضاهاي شهري با روش‌هاي مختلفي مورد توجه پژوهشگران است. اما شبيه‌سازي باد با مدل‌هاي عددي آب‌وهوا مانند مدل تحقيقات و پيش‌بيني وضع هوا‌(WRF) همواره با عدم قطعيت‌هايي همراه است. در اين پژوهش نقش داده‌هاي شرايط مرزي (اوليه)ECMWF-ERA5 و NCEP-FNL همراه با هفت پيكربندي فيزيكي متفاوت بر الگوي وزش باد مورد سنجش قرار گرفته است. هدف از تحقيق ارزيابي برونداد مدل WRF در شبيه‌سازي جهت و سرعت باد سطحي و همچنين تعيين اثر انواع طرحواره‌هاي فيزيكي بر بهبود نتايج ارزيابي است. نتايج به‌دست‌آمده نشان مي‌دهد كه جهت باد شبيه‌سازي ‌شده با مدل WRF با اختلاف قابل‌توجهي از داده‌هاي مشاهداتي همراه است، اما اين اختلاف براي سرعت باد انحراف كمتري دارد. بر همين اساس براي متغير سرعت باد به ترتيب پيكربندي‌هاي Exp(2,6,1) و براي متغير جهت باد پيكربندي‌هاي Exp(3,7)، داراي نزديك‌ترين شبيه‌سازي به مشاهدات هستند و به‌عنوان پيكربندي‌هاي برتر انتخاب گرديدند. خروجي‌هاي مدل نشان داد كه داده‌هاي اوليه شرايط مرزي همانند طرحواره‌هاي فيزيكي اثر قابل‌توجهي در شبيه‌سازي جهت و سرعت باد دارند؛ به‌طوريكه در شهر تهران، عموماً شرايط مرزي‌ERA5 براي شبيه‌سازي جهت باد به ‌استثناي ماه ژانويه و شرايط مرزي‌FNL براي سرعت باد به غير از جولاي، گوياي عملكرد بهتري هستند.