اثر ملاتونين بر قطر كلوني‌ها، سطح آپوپتوزيس و بيان ژن‌هاي وابسته به آپوپتوزيس در سلول‌هاي بنيادي اسپرماتوگوني گوسفند

هدف از اجراي اين تحقيق بررسي اثر ملاتونين بر قطر كلوني‌ها، سطح آپوپتوزيس و بيان ژن‌هاي مرتبط با آپوپتوزيس در سلول‌هاي بنيادي اسپرماتوگوني گوسفند بوده است. سلول‌هاي بنيادي اسپرماتوگوني موجود در غشاء پايه لوله‌هاي مني‌ساز از بيضه گوسفند نژاد افشاري با استفاده از مراحل هضم آنزيمي جداسازي شدند. نمونه‌ها‌ به چهار گروه تقسيم شدند. گروه شاهد شامل محيط پايه بود و در سه گروه بعدي به ترتيب تيمارهاي H2O2 (30 ميكرومولار)، ملاتونين (1 نانو مول) و ملاتونين+H2O2 (30 ميكرومولار H2O2 به همراه 1 نانو مول ملاتونين) به محيط پايه اضافه شدند. سلول‌ها به مدت سه هفته كشت داده شدند و قطر كلوني‌ها در روزهاي پنج و 14 و 21 پس از شروع كشت ارزيابي شدند. پس از پايان دوره كشت ميزان آپوپتوزيس و بيان ژن‌هاي مرتبط با آپوپتوزيس (BAX و BCL2) نيز ارزيابي شد. در روز 5 و 14 كشت، قطر كلوني‌هاي اسپرماتوگوني در گروه‌هاي شاهد و ملاتونين نسبت به دو گروه ديگر بيشتر بود (0.05≥P). در روز 21 كشت، بيشترين و كمترين قطر كلوني‌هاي اسپرماتوگوني به‌ترتيب در گروه‌هاي ملاتونين و H2O2 مشاهده شد (0.05≥P). كمترين و بيشترين درصد سلول‌هاي آپوپتوتيك و همچنين بيان ژن BAX و مقدار نسبت BAX/BCL2 به‌ترتيب در گروه‌هاي ملاتونين و H2O2 يافت شد (0.05≥P). همچنين بيشترين مقدار بيان ژن BCL2 در سلول‌هاي اسپرماتوگوني گروه‌ ملاتونين ديده شد (0.05≥P). در نتيجه استفاده از ملاتونين در محيط كشت مي‌تواند روشي مفيد در براي بهبود كيفيت و كاهش بروز آپوپتوزيس در سلول‌هاي بنيادي اسپرماتوگوني گوسفند باشد.