بررسي شيوع آلودگي به تك‌ياخته بلاستوسيستيس در انسان و پرندگان اهلي

بلاستوسيستيس انگل روده‌اي بي‌هوازي و شايع در بين انسان‌ها و حيوانات مختلف در سراسر جهان است. براي تشخيص بلاستوسيستيس از روش‌هاي مختلفي مانند روش مستقيم، رنگ‌آميزي و مولكولي مي‌توان استفاده كرد. هدف از اين مطالعه، بررسي آلودگي بلاستوسيستيس در انسان و پرندگان اهلي در شهرستان تفرش و مقايسه سه روش در تشخيص بلاستوسيستيس بوده است. مطالعه حاضر، به صورت مشاهده‌اي-توصيفي در خلال سال‌هاي 1399-۱400 در شهرستان تفرش طراحي و اجرا گرديد. بدين‌منظور از كبوتران (300 نمونه)، مرغ و خروس‌ها (50 نمونه) و از صاحبان آنها (100 نمونه) نمونه مدفوع جمع‌آوري شد. سپس مدفوع ابتدا با روش‌ ميكروسكوپي  (آزمايش مستقيم و رنگ‌آميزي با تري‌كروم) از لحاظ ابتلا به بلاستوسيستيس مورد مطالعه قرار گرفت سپس نمونه‌هاي مثبت از لحاظ مولكولي با روش  PCRو از طريق تكثير ژن 18S rRNA تشخيص داده شد. طبق نتايج حاصله، در آزمايش مستقيم 39 نمونه كبوتر (13%)، 13 نمونه مرغ و خروس ( 26%) و 18 نمونه مدفوع انساني ( 18%) و در آزمايش رنگ‌آميزي با تري‌كروم،  45 نمونه كبوتر (15%)، 12 نمونه مرغ و خروس (24%) و 15 نمونه مدفوع انساني ( 15%) از نظر وجود انگل بلاستوسيستيس مثبت تشخيص داده شد. در آزمايش PCR از بين نمونه‌هاي مدفوع مثبت كبوتران، يك نمونه  (2.5%) و از بين نمونه‌هاي مدفوع مثبت مرغ و خروس، فقط 5 نمونه (38.46٪) و از نمونه‌هاي مدفوع مثبت انساني، ۴ نمونه (22.22%) از نظر وجود انگل بلاستوسيستيس، مثبت تشخيص داده شد. در مطالعه حاضر فقط تعداد محدودي از نمونه‌هاي مثبت مرتبط با روش‌هاي مستقيم و رنگ‌آميزي شده با تري‌كروم در آزمايش PCR مثبت شدند، اين نشان مي‌دهد كه روش PCR با استفاده از يك جفت پرايمر به تنهايي روشي مناسب براي تعيين ميزان آلودگي نيست. لذا پيشنهاد مي‌شود براي تشخيص دقيق بلاستوسيستيس از چندين روش متفاوت استفاده شود.