تأثير افزودن سلنيوم به لووتيروكسين بر كنترل كم‌كاري تيروئيد آشكار اوليه و كاهش سطح سرمي آنتي‌بادي تيروئيد پراكسيداز: كارآزمايي باليني تصادفي دوسوكور

مقدمه: اين مطالعه به بررسي اثر افزودن سلنيوم به لووتيروكسين بر كنترل كم‌كاري تيروئيد آشكار اوليه و كاهش سطح سرمي آنتي‌بادي تيروئيد پراكسيداز (Anti-TPO) مي‌پردازد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي شده دو سو كور برروي افراد مبتلا به كم‌كاري تيروئيد انجام شد. بيماران در گروه مداخله (درمان با قرص لووتيروكسين 100 ميكروگرمي و 200 ميكروگرم سلنيوم روزانه) و گروه شاهد (درمان با قرص لووتيروكسين 100 ميكروگرمي و دارونما)، به مدت سه ماه تحت درمان قرار گرفتند. سطوح سرمي آنتي‌بادي ضد پراكسيدازتيروئيد (anti-TPO) و هورمون‌هاي محرك تيروئيد (TSH)، تري يدوتيرونين (T3) و تيروكسين (T4)؛ قبل و بعد از درمان اندازه‌گيري شد. افراد از نظر فصل مراجعه و نمايه توده بدني جور سازي شدند. يافته‌ها: در اين مطالعه 53 نفر با ميانگين سني 33 سال (10درصد مرد) شركت داشتند. بيست و يك نفر در گروه مداخله و 20 نفر در گروه شاهد مطالعه را به پايان رساندند. دو گروه از نظر سني و جنسي تفاوت معني‌داري نداشتند. در هيچ يك از دو گروه تغيير قابل توجهي در سطح سرمي آنتي‌بادي anti-TPO قبل و بعد از مداخله مشاهده نشد. هم‌چنين دو گروه تفاوت معني‌داري از نظر سطح اين آنتي‌بادي با يكديگر نداشتند. پس از درمان، گروه شاهد يوتيروئيد شدند اما گروه مداخله؛ علي‌رغم كاهش TSH و افزايش T3 و T4، يوتيروئيد نبودند. هيچ‌گونه عارضه جانبي از سوي افراد گزارش نشد. نتيجه‌گيري: در اين مطالعه افزودن سلنيوم به لووتيروكسين سديم تغيير قابل توجهي در سطح سرمي anti-TPO و كنترل هيپوتيروئيدي اوليه ايجاد نكرد.