ارتباط عوامل پيش التهابي با بيماري عروق كرونر: يك مطالعه مورد ـ شاهدي

مقدمه: شواهد نشان‌دهنده نقش احتمالي التهاب در افزايش خطر بروز بيماري‌هاي مزمن، از جمله بيماري عروق كرونر (CAD) و آترواسكلروز مي‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، تعيين ارتباط بين سطوح سرمي پروتئين واكنشي C  (CRP) و عامل نكروزدهنده تومور آلفا (TNF-α) با خطر درگيري عروق كرونر در افراد مبتلا به اين بيماري در مقايسه با گروه شاهد است. مواد و روش‌ها: شصت بيمار به تازگي تشخيص داده شده با CAD و 60 فرد سالم از نظر CAD به عنوان گروه شاهد مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از جمع‌آوري اطلاعات جمعيت‌شناختي، باليني و تن‌سنجي، نمونه‌هاي سرم جهت ارزيابي گلوكز ناشتاي سرم، چربي خون و شاخص‌هاي التهابي گردآوري شد. از مدل‌سازي رگرسيون لجستيك براي برآورد اثر عوامل التهابي بر شانس ابتلا به بيماري عروق كرونر قلب، با تعديل اثر متغيرهاي سن، جنسيت و نمايه توده بدني، استفاده شد. هم‌چنين، براي برآورد ارتباط بين متغيرها از ضريب همبستگي پيرسون استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان‌دهنده اختلاف معنادار بين مقادير TNF-α (Pvalue 0/001) و CRP (Pvalue=0/001) در بين دو گروه بود. بعد از تعديل‌متغيرهاي مخدوشگر و ساخت مدل رگرسيوني مشاهده شد كه با افزايش هر ميلي‌گرم بر دسي‌ليتر سطح CRP، 51% شانس ابتلا به CAD افزايش مي‌يابد (0/008 Pvalue). هم چنين با افزايش هر پيكوگرم بر ميلي‌ليتر سطح TNF-α، 45% شانس ابتلا به CAD افزايش مي‌يابد (0/001 Pvalue). نتيجه‌گيري: نتايج به دست آمده نشان‌دهنده ارتباط بين التهاب با فرايند بيماري‌زايي عروق كرونر مي‌باشد و شايد بتوان از اين عوامل التهابي براي پيش‌بيني وقوع و شدت عوارض CAD استفاده كرد.