ارزيابي تنوع ژنتيكي كلوني‌هاي قوي فريادكش (Cygnus cygnus, Linnaeus, 1758) در ايران

قو فريادكش داراي دو جمعيت قديمي و جديد است كه جمعيت جديد از سال 1386 گزارش شد. هدف از اين مطالعه بررسي ساختار ژنتيكي اين گونه و مقايسه اندوخته ژني آن‌ها به‌ويژه جمعيت جديد است. بدين منظور 110 نمونه از ايران و چهار كشور اروپايي در شش جايگاه ريزماهواره بررسي شد. علاوه بر نمونه‌هاي جمعيت نوظهور در تالاب بين‌المللي فريدونكنار و جمعيت قديمي گيلان، نمونه‌هايي از كشورهاي ايسلند، سوئد، فنلاند و لهستان نيز مطالعه شد. متوسط هتروزيگوسيتي مشاهده شده از 0/598 تا 1 و متوسط هتروزيگوستي مورد انتظار از 0/661 تا 0/950 قرار دارد. ايسلند در منتهي‌اليه غرب پالئاركتيك با مقدار 1/00 از بالاترين هتروزيگوسيتي و ايران در شرقي‌ترين مكان اين مطالعه با 12/72 از بيشترين فراواني آلل موثر برخوردار بود. همچنين جمعيت ايران بجز يك جايگاه در باقي موارد انحراف از تعادل هاردي-واينبرگ را نشان داد. بر اساس نتايج برنامه STRUCTURE 2.3.4  ساختار ژنتيكي جمعيت قو‌هاي ايران به دليل پراكندگي بالاي كلوني‌هاي زادآوري در عرض‌هاي شمالي داراي بيشترين جريان ژني بود. لذا قوهاي مهاجر پاييزه و زمستانه در فريدونكنار از دو جمعيت و قوهاي گيلان نيز از يك جمعيت مجزا برخوردارند. در مجموع غناي بالاي آللي در جمعيت جديد بيانگر ارزش بالاي حفاظتي براي كلوني زمستان‌‌گذران فريدونكنار است.