ارزيابي مدل‌هاي جنگل تصادفي و هيبريدي سري زماني در شبيه‌سازي دومتغيره هدايت الكتريكي

پارامترهاي كيفي رودخانه اعم از هدايت الكتريكي وابستگي زيادي به تغييرات دبي جريان دارند. اضافه‌شدن پارامتر دبي جريان به شبيه‌سازي اين پارامتر مي تواند قطعيت نتايج شبيه‌سازي را افزايش دهد. به همين دليل در اين مطالعه جهت مدل سازي مقادير هدايت الكتريكي در ايستگاه هاي گرديعقوب، كوتر و بيطاس در زيرحوضه مهابادچاي با درنظرگرفتن مقادير دبي جريان، از مدل هاي جنگل تصادفي، CARMA و CARMA-GARCH استفاده شد. در اين خصوص از مقادير ماهانه هدايت الكتريكي و دبي جريان در دوره آماري 1365 تا 1397 بهره گرفته شد. نتايج بررسي ها با استفاده از آماره نش- ساتكليف، جذر ميانگين مربعات خطا و نمودار ويالوني موردبررسي و مقايسه قرار گرفت. مقادير آماره هاي جذر ميانگين مربعات خطا و نش- ساتكليف بيانگر بهبود نتايج شبيه سازي مدل CARMA-GARCH نسبت به مدل CARMA در دو ايستگاه بيطاس و كوتر و هم‌چنين مرحله آموزش در ايستگاه گرديعقوب بود. نتايج نشان داد كه تلفيق مدل غيرخطي و خطي توانسته است ميزان خطاي مدل سازي را در هر سه ايستگاه گرد يعقوب، كوتر و بيطاس در مرحله آموزش به‌ترتيب 9/56، 9/70 و 21/68 درصد بهبود بخشد. بررسي نمودارهاي ويالوني حاكي از دقت و عملكرد قابل‌قبول مدل هاي CARMA و CARMA-GARCH نسبت به الگوريتم جنگل تصادفي بود. به‌طور كلي نتايج بيانگر آن است كه مدل‌هاي سري زماني از دقت بالاتري در شبيه­سازي دومتغيره مقادير هدايت الكتريكي در منطقه موردمطالعه برخوردار هستند.