برآورد و معرفي بهترين ضرايب تشت تبخير ماهيانه جهت محاسبات نياز آبي (مطالعه موردي استان كرمانشاه)

محاسبات تبخير و تعرق به روش فائو- پنمن- مانتيث نيازمند پارامترهاي زيادي است و كمبود برخي از آن‌ها، محاسبات را با مشكل مواجه مي‌سازد. از‌طرفي استفاده از روش‌هايي كه محاسبات آن‌ها راحت‌تر بوده و به‌راحتي براي كشاورزان قابل فهم باشد، الزامي است. يكي از روش‌هاي غيرمستقيم برآورد تبخير- تعرق مرجع، روش تبخيراز تشت است كه مي‌تواند به عنوان شاخصي مناسب، براي برآورد تبخير– تعرق گياه مرجع و در نهايت گياه اصلي قلمداد شود. در اين روش جهت محاسبه تبخير- تعرق پتانسيل بايد نتايج حاصل از تبخير تشت را در ضريبي بنام ضريب تشت ضرب نمود. محاسبات دقيق مربوط به برآورد ضريب تشت بسيار حائز اهميت است زيرا در مواقع فقدان تجهيزات لايسيمتري جهت برنامه‌ريزي‌هاي آبياري مي‌تواند مورد استفاده قرار گيرد. لذا در اين تحقيق با استفاده از داده‌هاي هواشناسي روزانه، ساعتي و داده‌هاي تشت تبخير كلاس A ايستگاه هواشناسي كل استان كرمانشاه در يك دوره دراز‌مدت، مقادير تبخير و تعرق پتانسيل از روش فائو- پنمن- مانتيث و سپس مقدار ضريب تشت برآورد گرديد. ضرايب به‌دست آمده به‌عنوان معياري جهت بررسي تخمين روش‌هاي كونيكا، آلن پروت، اشنايدر، اشنايدر اصلاح شده، اورنگ در نظر گرفته شد. بر اساس نتايج روش اورنگ و اشنايدر اصلاح شده نسبت‌به ساير روش‌ها از دقت بالاتري برخوردار بودند. مقدار R^2 با روش اورنگ براي شهرستان‌هاي اسلام‌آبادغرب، قصرشيرين، كرمانشاه، سرارود، سنقر، گيلان‌غرب، سرپل‌ذهاب، كنگاور به‌ترتيب 0/84، 0/77، 0/72، 0/76، 0/85، 0/79، 0/77، 0/73 محاسبه شد. در نهايت مقادير ضرايب تشت با روش‌هاي مذكور در ايستگاه‌هاي مطالعاتي محاسبه و ارائه گرديد.