شيوع باكتري‌هاي مسبب عفونت دستگاه ادراري و الگوهاي مقاومت آنتي‌بيوتيكي در بيماران مراجعه كننده به بيمارستان‌هاي دولتي آمل

سابقه و هدف: آگاهي توصيفي از اپيدميولوژي باكتري هاي مسبب عفونت دستگاه ادراري و الگوهاي مقاومت آنتي‌بيوتيكي براي آن‌ها، براي تصميم‌سازي‌هاي مبتني برشواهد پزشكان و برنامه‌ريزان بهداشتي هر منطقه كاربرد عملي دارد. هدف ازمطالعه حاضر بررسي فراواني عوامل باكتريايي عفونت‌هاي مجاري ادراري و تعيين مقاومت آنتي‌بيوتيكي در بيماران مراجعه‌كننده به بيمارستان‌هاي دولتي شهرستان آمل در بازه زماني 1397-1398 مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي، نمونه‌هاي ادراري 1465 بيمار مراجعه‌كننده به بيمارستان‌هاي امام رضا و 17 شهريور شهرستان آمل بررسي شد. شناسايي باكتري‌هاي مسبب عفونت ادراري با روش‌هاي استاندارد ميكروبيولوژيكي تا سطح گونه صورت پذيرفت. حساسيت آنتي‌بيوتيكي باكتري‌هاي جدا شده به آنتي‌بيوتيك‌هاي روتين، با روش ديسك ديفيوژن و بر اساس استاندارد Clinical Laboratory Standards Institute (CLSI) صورت پذيرفت و به صورت مقاوم، حساس و نيمه حساس گزارش شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Stata 16 تحليل شد. يافته‌ها: در بررسي به عمل آمده 74.3 درصد از بيماران مبتلا به عفونت ادراي، زنان بودند. باكتري‌هاي اشرشياكلي با 59.5 درصد، گونه‌هاي كلبسيلا با 14.6 درصد، گونه‌هاي انتروكوك با 4.9 درصد و استرپتوكوك گروه D با 3.3 درصد شايع‌ترين عوامل عفونت ادراري بودند. بيش‌ترين درصد مقاومت آنتي‌بيوتيكي عبارت بود از:  سفوتاكسيم با 39.4 درصد براي باكتري اشرشياكلي، نيتروفورانتوئين با 60.7 درصد براي باكتري كلبسيلا، كليندامايسين با 77.8 درصد براي باكتري انتروكوك و 71.4 درصد براي باكتري استرپتوكوك گروه D. استنتاج: باكتري‌هاي اشريشياكولي و گونه‌هاي كلبسيلا به عنوان شايع‌ترين عوامل مسبب عفونت مجاري ادراري بوده و الگوهاي مقاومت آنتي‌بيوتيكي براي آن‌ها متفاوت بود. نياز است به پزشكان اطلاع‌رساني شود تا درمان مبتني بر شواهد باشد.