بررسي اپيدميولوژيك سرطان مري در جمعيت منتخب استان مازندران

سابقه و هدف: نواحي شمالي ايران از بروز بالاي سرطان مري برخوردار است. اين مطالعه با هدف بررسي اپيدميولوژيك بيماران سرطان مري در جمعيت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي مازندران انجام پذيرفت. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي، پرونده‌هاي 170 نفر از بيماران بالاي 18 سال مراجعه‌كننده به كلينيك فوق‌تخصصي انكولوژي طوبي طي سال‌هاي 1393 تا 1395 بازخواني و كليه اطلاعات شامل سن، جنس، شغل، وضعيت تاهل، ميزان تحصيلات و يافته‌هاي باليني و پاتولوژيكي بيماران پس از جمع‌آوري، وارد نرم‌افزار SPSS ورژن 22 شد. بررسي آماري با استفاده از آزمون‌هاي آماري Chi-square و Fisher’s exact انجام گرفت. يافته‌ها: در بين افراد مبتلا با ميانگين سني 12 ± 68/2 سال بيش‌ترين فراواني، مربوط به گروه سني 70 تا 79 سال بود. 53/5 درصد مبتلايان مرد بودند. 94/1 درصد بيماران dysphagia داشتند. فراواني (SCC) Squamous cell carcinoma با افزايش سن، افزايش داشت. هم‌چنين بيش‌ترين و كم‌ترين موارد متاستاز به ترتيب مربوط به بخش مياني و فوقاني مري بود. استنتاج: سرطان مري در سنين بالا شايع بوده و احتمالا سن عامل تاثيرگذار در وقوع آن بوده است.