مدل توسعه پايدار صنعت آهن و فولاد ايران

توسعه پايدار عرصه‌ نويني ‌‌است كه به سياست و ساز‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌وكارهاي اجتماعي- ‌‌فرهنگي، رونق اقتصاد، تجارت و صنعت، حمايت از محيط زيست و هم‌زيستي با طبيعت، توجه به حقوق برابر انسان‌ها در عرصه‌هاي داخلي و بين المللي به طور همزمان مي‌پردازد. هدف اين مقاله ارائه مدلي مطلوب جهت توسعه پايدار صنعت آهن و فولاد است. اين تحقيق با استفاده از روش آميخته صورت گرفته است. در بُعد كيفي با استفاده از روش داده‌بنياد، مدلي جهت توسعه پايدار براي صنعت فولاد طراحي و ارائه شده است. در بُعد كمي نيز از روش معادلات ساختاري جهت تجزيه و تحليل داده‌ها و تبيين ارتباط مؤلفه‌هاي مورد نظر، استفاده شده است. در جمع‌ آوري داده‌ها از دو روش كتابخانه اي مانند مطالعه و بررسي كتب، مقالات، سمينارها، كنفرانس‌ها جهت استخراج مفاهيم استفاده شده است. در بخش مصاحبه، عمده مفاهيم با اتكا به اساتيد دانشگاه و خبرگان صنعت استخراج شده‌اند. مؤلفه‌هاي نمودار مفهومي استخراج شده شامل: تامين مواد اوليه، پروژه‌هاي توسعه، مديريت يكپارچه مواد، انرژي، بازار، شرايط اقتصادي سياسي كشور و منابع انساني- آموزش، مالي، پشتيباني، فناوري، مديريت كلان صنعت، جامعه و محيط زيست و بهداشت مي‌باشد. لذا از راه‌هاي مهم دستيابي به توسعه پايدار، مديريت و پشتيباني مؤثر اين صنعت در سطح كلان كشور، مديريت تامين مواد اوليه و مواد استراتژيك، محافظت از محيط زيست، اهميت به اشتغال و استفاده بهينه از منابع است.