مدل‌سازي توسعه فرونشيني دشت مرودشت در رابطه با برداشت آب‌‌هاي زيرزميني

برداشت بيش از حد از سفره‌هاي آب زيرزميني در كشور سبب افت شديد سطح ايستابي آبخوان و از بين رفتن لايه‌هاي آبدار زمين گرديده است كه آثار آن پديده فرونشست مي‌باشد. در اين پژوهش شبيه‌سازي تغييرات سطح آب زيرزميني حوضه مرودشت – خرامه از يك دوره صحت‌سنجي و پردازش مجموعۀ گسترده‌اي از داده‌هاي خام در مدل رياضي مادفلو استفاده شد. نتايج خروجي از تحليل حساسيت پارامترهاي مؤثر در واسنجي آبخوان مرودشت، نشان دهنده تأثير حداكثري پارامترهاي هدايت هيدروليكي و ناهمسانگردي هدايت هيدرليكي افقي و يك مجموعه گروه خطي شبكه آبراهه‌اي است. از اين رو با آمار سازمان آب منطقه‌اي فارس مبني بر وجود چاه‌هايي با آبدهي بالا در اين مناطق هماهنگي دارد. با توجه به شرايط حاكم بر آبخوان در صورت ادامه روند بهره‌برداري كنوني پيش بيني مي شود تراز سطح آب زيرزميني در طي سال‌هاي 2019 تا 2029 ميزان15 متر افت خواهد داشت هم‌چنين با توجه به نشست ميانگين زمين كه به طور ميانگين0.76 متر به ازاي 10 متر افت تراز آبخوان مي‌باشد، ميزان نشست متوسط زمين با روند كنوني برداشت در ده سال آينده 114.78سانتي‌متر قابل پيش‌بيني مي‌باشد و با افزايش 30 درصدي برداشت، ميزان افت تراز آبخوان در طي 20 سال آينده در حدود 37 متر مي باشد كه افت سالانه آن در حدود 1.9 متر مي‌باشد. فرونشست زمين در اين حالت نيز در حدود 280 سانتي‌متر پيش‌بيني مي‌شود. در نهايت با استناد به نقشه‌هاي تهيه شده از آبخوان مرودشت با توجه به آبرفتي بودن سفره آب زيرزميني اثر افت سطح آب را مي‌توان با فاصله مكاني كم مشاهده كرد. كه ميزان فرونشست در حاشيه جنوبي و جنوب غربي دشت به دليل ضخامت كم رسوبات و در نواحي شمالي و شمال شرقي دشت به دليل رسوبات دانه درشت، كمتر از قسمت‌هاي مركزي دشت باشد.