ارتباط سلامت روان و كيفيت زندگي بقايافتگان كوويد-19 يك سال پس از ابتلا: يك مطالعه مقطعي

زمينه و هدف: بهبوديافتگان از كوويد-19 به دليل تجربه بيماري و شرايط سخت ناشي از آن در معرض تنگناي رواني هستند. ابتلا به بيماري ها همچنين مي تواند بر كيفيت زندگي بيماران تأثيرگذار باشد. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط سلامت روان و كيفيت زندگي بقايافتگان از كوويد-19 يك سال پس از ابتلا انجام گرفته است.روش بررسي: اين مطالعه توصيفي، همبستگي، مقطعي، در فاصله اسفند ماه سال 1398 تا پايان تير ماه سال 1399 انجام گرفته است. نمونه پژوهش 276 بيمار بقايافته از كوويد-19 بودند كه به صورت در دسترس وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعيت‌شناختي و باليني، پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ-12) و نيز پرسشنامه كيفيت زندگي 36 گويه‌اي (SF-36) جمع‌آوري شد. تحليل داده‌ها در نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون تي مستقل، پيرسون، آنوا (ANOVA) و رگرسيون خطي انجام گرفت.يافته‌ها: ميانگين نمره سلامت روان و نمره كل كيفيت زندگي مشاركت كنندگان به ترتيب 2.75±6.26 و 18.30±59.2 بود. ارتباط معناداري بين نمره سلامت روان و نمره كيفيت زندگي وجود داشت (0.001 p) به طوري كه با افزايش نمره سلامت روان كه بيانگر بدتر شدن وضعيت سلامت روان مشاركت كنندگان بود، نمره كيفيت زندگي آن‌ها نيز كاهش مي يافت.نتيجه‌گيري: توجه به سلامت روان و كيفيت زندگي بقايافتگان كوويد-19 و نيز اتخاد راهكارهاي حمايتي براي آنان توصيه مي‌شود. ارايه خدمات و مراقبت هاي روان‌شناسي و روان‌پرستاري مي تواند منجر به ارتقاي سلامت روان و كيفيت زندگي بقايافتگان شود.