سنتز نانوساختارهاي هيدروكسيد لايه‏اي دوگانه براي جذب رنگ بلور ويولت از محلول‏هاي آبي

وجود رنگ بلور ويولت در پساب صنايع متفاوت، افزون بر آلودگي محيط‌زيست، مي‌تواند موجب بروز بيماري‌هاي متفاوتي در انسان و ساير موجودات شود. براين پايه، پژوهش در زمينه‌ حذف و يا تخريب اين آلاينده لازم به نظر مي‌رسد. در پژوهش حاضر، كارايي هيدروكسيدهاي لايه‏اي دوگانه اصلاح‌شده با سديم دودسيل سولفات (LDH/SDS) به‌عنوان جاذب در حـذف اين آلاينده مطالعه شد. پس از سنتز جاذب و شناسايي آن با روش هاي پراش پرتو ايكس (XRD)، طيف سنجي فروسرخ تبديل فوريه (FTIR) و ميكروسكوپي الكتروني روبشي (SEM)، تـأثير عامل هايي مانند pH، زمـان تماس و غلظت اوليه آلاينده با استفاده از طراحي آزمايش بررسي شد. براي يافتن بهترين مدل هم دماي داده‌هاي جذب، معادله هاي لانگموير، فروندليچ و تمكين ارزيابي شدند. برازش داده‌ها با مدل‌هاي سينتيكي شبه درجه اول، شبه درجه دوم و نفوذ بين‌ذره‌اي صورت گرفت و پس از استخراج عامل هاي سينتيكي، بهترين مدل سينتيكي معرفي شد. نتيجه هاي به‌دست‌آمده از طراحي آزمايش و تحليل آماري آن‌ها، اعتبار معادله درجه دوم به‌دست‌آمده را تأييد كرد. بررسي داده‌ها با استفاده از مدل‌هاي هم دما سينتيكي نشان داد جذب بلور ويولت بر جاذب (LDH/SDS) از مدل هم دما لانگموير و مدل سينتيكي شبه درجـه دوم پيروي مي‌كند.