انتساب خسرونامه در نگاه معاصران

در اين مقاله مسألۀ انتساب خسرونامه به عطّار نيشابوري، با توجّه به نظرات اديبان و پژوهشگران معاصر بررسي و بازنگري شده است. روش كار آن بوده است كه بدون در نظر گرفتن پاسخي ازپي شتعيين شده اين نكته واكاويده شود كه پذيرش اين انتساب از اساس چه اشكال هايي داشته است و اديبان و پژوهشگران مخالف با آن با توجّه به چه نشانه هايي در اصالت منظومه ترديد كرده اند. سپس دربارۀ اين مسأله سخن گفته شده است كه آيا اشكالات مطرح شده پشتوانۀ منطقي لازم را براي ردّ انتساب داشته است يا نه. نيز بدين پرداخته شده است كه چه نشانه هايي براي پذيرش انتساب خسرونامه به عطّار وجود دارد و معاصران در مواجهه با اين نشانه ها چه برخوردي كرده اند. از بررسي مجموع نظرات اين واقعيّت آشكار شده است كه مخالفت با انتساب خسرونامه به عطّار نيشابوري قان عكننده نيست و بر پي شفر ضهاي اثبات ناشده استوار است.