پيش‌بيني اضطراب مرگ بر اساس ويژگي‌هاي شخصيتي و خداپنداره در بيماران مبتلا به كوويد-19

زمينه و هدف: پاندمي كوويد-19 و تأثيراتي كه بر سلامت جسماني و رواني افراد داشته است باعث افزايش نگراني و ايجاد اضطراب مرگ در بسياري از آنان شده است. تجربه نشان داده است كه نگرش افراد به اين بيماري، مقابله با آن و ميزان تأثيرپذيري از آن بر اساس تعدادي از عوامل و ويژگي‌ها متفاوت است. پژوهش حاضر باهدف بررسي پيش بيني اضطراب مرگ براساس ويژگي هاي شخصيتي و خداپنداره در بيماران مبتلا به كوويد-19 صورت گرفت. مواد و روش‌ها: اين پژوهش از نوع توصيفي همبستگي است. جامعه پژوهش را كليه بيماران مبتلا به كوويد-19 كه به بيمارستان هاي مسيح دانشوري، لواساني و فيروزآبادي در اسفندماه 1400 تا ارديبهشت 1401 مراجعه كرده تشكيل دادند و از اين تعداد 205 نفر به‌صورت نمونه گيري در دسترس با استناد به جدول مورگان انتخاب شدند كه به‌صورت اينترنتي در پژوهش شركت كردند. اطلاعات موردنياز از طريق مقياس اضطراب مرگ تمپلر (1970)، فرم كوتاه پرسشنامه پنج عاملي شخصيتي نئو (1985) و خداپنداره لارنس (1997)، جمع‌آوري گرديد. جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آزمون همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چند متغيره با استفاده از نرم‌افزار SPSS ويراست 26 استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه بين ويژگي‌هاي شخصيتي (0.64-) و خداپنداره (0.59-) با اضطراب مرگ رابطه وجود دارد (0.05 p). همچنين نتايج نشان داد كه در مؤلفه‌هاي ويژگي هاي شخصيتي روان رجورخويي رابطه مثبت و معناداري با اضطراب مرگ دارد و برون گرايي، انعطاف پذيري، توافق پذيري و مسئوليت پذيري و همچنين در مؤلفه‌هاي خداپنداره؛ تأثيرپذيري، پذيرش، چالش و خيرخواهي، رابطه معكوس و معناداري وجود دارد. (0.05 p). نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه ويژگي‌هاي شخصيتي به عنوان يك متغير در كاهش اضطراب مرگ بيماران كرونايي مي تواند تأثيرگذار باشد، همچنين استفاده از خداپنداره مثبت در برابر فشار رواني باعث سازگاري بهتر وي با شرايط مي گردد و مي تواند در سپري كردن طول درمان آن مفيد واقع شود.