مقايسه اثربخشي آموزش گذشت مبتني بر مذهب و درمان بافت‌نگر انصاف محور بر بهبود عزت‌نفس و همدلي زنان خيانت ديده شهرستان اهواز

زمينه و هدف: خيانت در ازدواج عامل بزرگ عدم رضايت زناشويي و همچنين زمينه ي اصلي بروز تعارض ها و ناسازگاري هاي زناشويي و جنسي است، بنابراين؛ هدف از پژوهش حاضر، مقايسه اثربخشي آموزش گذشت مبتني بر مذهب و درمان بافت نگر انصاف محور بر بهبود عزت‌نفس و همدلي زنان خيانت ديده شهرستان اهواز بود. مواد و روش‌ها: روش پژوهش آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون و گروه گواه با گمارش تصادفي بود. جامعه ي آماري اين پژوهش شامل كليه ي زنان متأهل خيانت ديده ي مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره بين‌الملل و راه كمال شهرستان اهواز بود كه از اين ميان 45 نفر با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفي و برابر به گروه آموزش گذشت مبتني بر مذهب (آزمايش اول)، گروه درمان بافت نگر انصاف محور (آزمايش 2) و گروه گواه گماشته شدند. آزمودني ها به مقياس عزت‌نفس روزنبرگ (1965) و مقياس صفات همدلي بتسون (بتسون و همكاران، 1983) پاسخ دادند. هر گروه آزمايش براساس دستورالعمل مربوطه ي خود، تعداد جلسات آموزش مرتبط را دريافت كرد درحالي‌كه گروه گواه در اين مدت هيچ مداخله اي را دريافت نكرد. داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس چندمتغيري (MANCOVA)، آزمون تعقيبي بونفرني و نسخه‌ي 26 نرم افزار SPSS تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج آزمون تعقيبي بونفرني نشان داد كه آموزش گذشت مبتني بر مذهب و درمان بافت نگر انصاف محور باعث افزايش عزت‌نفس (0.001 p) و همدلي (0.001 p) زنان خيانت ديده نسبت به گروه كنترل مي شوند. بااين‌حال، تفاوت معناداري بين دو روش در افزايش عزت‌نفس (0.415 = p) و همدلي (0.114 = p) زنان خيانت ديده وجود نداشت نتيجه‌گيري: براساس نتايج، مي توان گفت كه براي كمك به افزايش عزت‌نفس و همدلي زنان خيانت ديده نسبت به همسرانشان از هر يك از روش هاي آموزش گذشت مبتني بر مذهب يا درمان بافت نگر انصاف محور به‌طور موفقيت آميزي استفاده نمود.