اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كيفيت زندگي و ويژگي تيپ شخصيتي D در بيماران مبتلا به كوليت اولسراتيو

زمينه و هدف: بروز بيماري‌هاي مزمن سبب شكل‌گيري آسيب‌هاي شناختي، روان‌شناختي و شخصيتي در بيماران مي‌شود كه اين به روند بهبود فيزيولوژيكي بيماران نيز آسيب وارد مي‌كند. بر اين اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كيفيت زندگي و ويژگي تيپ شخصيتي D بيماران مبتلا به كوليت اولسراتيو انجام گرفت. مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پيگيري دو ماهه بود. جامعه آماري مورد مطالعه كليه بيماران كوليت السراتيو مراجعه كننده به مركز تحقيقات گوارش و كبد اصفهان (وابسته به بيمارستان الزهرا) در شش ماهه دوم سال 1398 بود. در اين پژوهش تعداد 25 بيمار كوليت السراتيو با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفي در گروه هاي آزمايش و گواه گمارده شدند. گروه آزمايش درمان مبتني بر پذيرش و تعهد را طي دو ماه در هشت جلسه 75 دقيقه‌اي دريافت نمودند. پرسشنامه‌هاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه كيفيت زندگي (سازمان بهداشت جهاني، 1994) و پرسشنامه ويژگي تيپ شخصيتي D (دنولت، 2005) بود. داده‌هاي حاصل از پژوهش به شيوه تحليل واريانس آميخته با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS  نسخه 23 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كيفيت زندگي و ويژگي تيپ شخصيتي D بيماران مبتلا به كوليت اولسراتيو تأثير معنادار دارد (0.001 p).نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي پژوهش حاضر مي‌توان نتيجه گرفت كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد با بهره‌گيري از شش فرايند اصلي پذيرش، گسلش، خود به عنوان زمينه، ارتباط با زمان حال، ارزش‌ها و عمل متعهدانه مي‌تواند به عنوان يك مداخله موثر جهت بهبود كيفيت زندگي و كاهش ويژگي تيپ شخصيتي D بيماران مبتلا به كوليت اولسراتيو مورد استفاده گيرد.