شيوع مشكلات روان‌شناختي در كودكان مبتلا به ديابت نوع يك در استان اصفهان

زمينه و هدف: آگاهي از شيوع مشكلات روان شناختي كودكان مبتلا به ديابت نوع يك به دليل فراواني روزافزون مبتلايان آن در جهان، شرايط سخت و استرس زاي زندگي با اين بيماري و همچنين تأثيرات منفي بلندمدتي كه مي تواند در روند رشد جسمي، رواني، اجتماعي و معنوي افراد گذارد، از اهميت ويژه اي برخوردار است. ازآنجاكه آگاهي از وضعيت فعلي اين كودكان مقدمه ضروري براي هرگونه برنامه ريزي و مداخله روان شناختي است؛ پژوهش حاضر با هدف شيوع شناسي مشكلات روان شناختي اين كودكان انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي، 100 كودك 8 تا 12 سال مبتلا به ديابت نوع يك در استان اصفهان كه تحت نظر مراكز درماني دانشگاه علوم پزشكي در سال 1400 بودند؛ بررسي شدند. مشكلات روان شناختي شامل مشكلات عاطفي- رفتاري توسط سياهه رفتاري كودكان (CBCL) سنجيده شد. داده‌ها از طريق نسخه 26 نرم‌افزار SPSS و با شاخص هاي توصيفي (ميانگين، انحراف معيار و درصد) و استنباطي (خي دو، t تك نمونه و تحليل واريانس يك‌راهه) تحليل شدند. يافته‌ها: 68.7 درصد از كودكان بررسي‌شده در اين پژوهش داراي مشكلات روان شناختي در سطح باليني (55.2 درصد) و يا مرزي (13.5 درصد) بودند. رفتارهاي قانون شكنانه و مشكلات دروني سازي شده به ويژه انزوا / افسردگي با جنسيت و مشكلات بروني سازي شده به ويژه رفتار پرخاشگرانه با سطح اقتصادي و تحصيلي خانواده ها ارتباط معناداري داشت (0.05 p).نتيجه‌گيري: كودكان مبتلا به ديابت نوع يك، داراي مشكلات روان شناختي دروني سازي شده مانند اضطراب، افسردگي، جسماني سازي و نيز مشكلات بروني سازي شده مانند رفتارهاي قانون شكنانه و پرخاشگرانه در سطح باليني و مرزي هستند. لازم است با تقويت ارتباط تيم پزشكي و مشاوران، زمينه اي جهت تسهيل پذيرش زندگي با ديابت و كمك به ابراز صحيح هيجانات براي اين كودكان و خانواده هاي آن‌ها فراهم گردد.