مطالعه كيفيت خواب براساس شيوع بيماري كوويد 19 در كاربران شبكه‌هاي اجتماعي در ايران (يك مطالعه توصيفي)

زمينه و هدف: كوويد-19 براي بهداشت عمومي يك نگراني بين‌المللي است. ظهور بيماري نوپديد و همه‌گير شدن آن، علاوه بر تهديد بر سلامت جسمي، سلامت رواني را نيز درگير كرده است. هدف پژوهش حاضر مطالعه كيفيت خواب براساس شيوع بيماري كوويد 19 در كاربران شبكه‌هاي اجتماعي در ايران بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع توصيفي و پيمايشي بود. جامعه آماري كليه كاربران تلگرام و واتساپ بودند. تعداد 443 نفر به‌صورت روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه پاسخ دادند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه آنلاين كيفيت خواب پيتزبورگ (PSQI) استفاده گرديد. يافته‌ها: يافته‌هاي به‌دست‌آمده نشان داد كه ميانگين و انحراف استاندارد كيفيت خواب در بين پاسخگويان برابر با (44/ 8± 11.02) بود كه در حدود 53.3 درصد داراي كيفيت خواب نامناسب و 46.7 درصد كيفيت خواب مناسب داشتند. تأخير در خواب (77.4 درصد)، كارايي خواب (85.6)، اختلالات خواب داراي (67.7) بالاترين ميزان كيفيت نامناسب بودن را داشتند، درحالي‌كه كيفيت ذهني خواب (32.1) و مصرف دارو (13.1) كيفيت مناسب داشتند. همچنين تأخير در خواب و اختلال در خواب در بين زنان بالاتر از مردان بود. كيفيت ذهني خواب، كارايي خواب و اختلال عملكرد روزانه در بين افراد متأهل به‌گونه‌اي معنادار بالاتر از افراد مجرد است. نتيجه‌گيري: ويروس كوويد-19 بر مؤلفه‌هاي كيفيت خواب تأثير مي‌گذارد به‌گونه‌اي كه افرادي كه تجربه كرونا را داشته‌اند به‌استثناي كارايي خواب، در ساير مؤلفه‌هاي كيفيت خواب عملكرد پايين‌تري داشتند. كيفيت خواب در بين افراد فاقد به‌طور معناداري بالاتر از افراد داراي بيماري مزمن است. كيفيت خواب در بين افراد داراي والدين با بيماري مزمن معناداري پايين‌تر از افراد بدون والدين با بيماري مزمن مي‌باشد.