مقايسه اثربخشي درمان رابطه جنسي مبتني بر ذهن آگاهي و درمان جنسي شناختي- رفتاري بر علائم اختلال در زنان مبتلا به اختلال ارگاسم: يك كارآزمايي باليني تصادفي شده دوسوكور

زمينه و هدف: اين مطالعه به بررسي اثربخشي مداخلات مبتني بر ذهن‌آگاهي در درمان زنان مبتلا به اختلال ارگاسم و مقايسه آن با درمان شناختي-رفتاري مي پردازد. اگرچه اين رويكرد به طور گسترده در روان درماني كاربرد دارد اما اخيراً در درمان اختلال عملكرد جنسي زنان معرفي شده است. روش ها: از طريق يك كارآزمايي باليني تصادفي شده 50 زن متأهل كه تشخيص اختلال ارگاسم را دريافت كرده بودند، وارد مطالعه شدند. پس از معرفي مطالعه و رضايت آگاهانه، از طريق تخصيص تصادفي 25 زن در گروه مداخله (مداخلات مبتني بر ذهن آگاهي) و۲۵ زن در گروه كنترل (درمان شناختي-رفتاري) قرار گرفتند.  به مراجعان توضيح داده شد كه ارزيابي مداخلات آن ها از طريق پروتكل تحقيقاتي انجام مي شود و در نهايت آن‌ها در مورد مداخله خود كور شدند. همچنين تمامي داده ها براساس كدهاي كور در اختيار محقق و مشاور آماري قرار گرفت. يافته‌ها: با اطمينان 95% مي توان نتيجه گرفت كه در مقايسه با نتايج ثبت شده قبل از مداخله، مداخلات مبتني بر ذهن آگاهي باعث بهبود علائم زنان مبتلا به اختلال ارگاسم در طول دوره مطالعه شد كه تأثير متقابل معني دار بين درمان و زمان را تأييد كرد. تجزيه و تحليل واريانس چند متغييره بين نمرات پرسشنامه ارزيابي ارگاسم شركت كنندگان، تغييرات معني دار را در طول زمان براي هريك از دو گروه تأييد كرد. همچنين نتيجه گيري شد كه تأثير مداخلات در طول زمان در گروه مداخله به طور معني داري بيشتر بود. نتيجه‌ گيري: يافته ها نشان مي دهد كه درمانگران بايد كمك به مراجعان را در جهت ايجاد مهارت هاي ذهن آگاهي در طول تجربيات جنسي مورد توجه قرار دهند. ذهن آگاهي جنسي مهارتي را فراهم مي كند كه افراد مي توانند بدون دخالت شريك زندگي خود آن را پرورش دهند و ممكن است به افراد كمك كند تا تلاش بيشتري براي ارتقاء سلامت جنسي و بهبود كيفيت رابطه جنسي داشته باشند.