بررسي نسبت هاي مختلف نيتروژن، فسفر و پتاسيم بر برخي صفات رويشي و زايشي ارقام مختلف تمشك سياه در گلخانه

تمشك سياه از گياهان معتدله است كه امكان توليد محصول در گلخانه جهت توليد ميوه خارج از فصل و حصول سود بيش‌تر نيز براي آن وجود دارد. اين پژوهش به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار به‌صورت گلداني، در بستر خاكي حاوي نسبت 1:1:1 خاك لومي، ماسه و ماده آلي، انجام شد. فاكتور اول رقم (زودرس، ميان‌رس و ديررس) و فاكتور دوم برنامه تغذيه‌اي در شش سطح از عناصر NPK (N0P0K0 (شاهد)، N50P0K0، N50P0K25، N50P0K50، N50P25K50، N50P12.5K25 كيلوگرم در هكتار) بوده كه به‌صورت كودآبياري اعمال شد. نتايج نشان داد كاربرد عناصر غذايي موجب شده بيش‌ترين ميزان عناصر نيتروژن و پتاسيم در رقم ديررس حاصل شود. بيش‌ترين طول شاخه و شاخص سبزينگي در تيمار N50P0K25 ديده شد؛ هم‌چنين پاسخ گياه تمشك به نسبت‌هاي مختلف عناصر غذايي از نظر وزن تر شاخه در ارقام مختلف روند متفاوتي را نشان داد. با اين‌حال بيش‌ترين وزن تر شاخساره در رقم ديررس و در دو تيمار N50P0K0 و N50P0K50 ديده شد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه حداكثر عملكرد در ارقام زودرس و ميان‌رس در تيمار N50P0K25 و در رقم ديررس در تيمار حاوي فسفر (N50P25K50) حاصل شد. هم‌چنين بيش‌ترين مقدار مواد جامد محلول در رقم زودرس و تيمار N50P0K25 به ميزان 12.9 درجه بريكس به‌دست آمد. به‌طوركلي هرچند استفاده از عناصر غذايي NPK در اكثر صفات موردبررسي اثرگذار بود ولي نقش N و K در بهبود صفات رويشي و زايشي در تمشك به‌ويژه براي دو رقم زودرس و ميان‌رس ملموس‌تر بود.